Busa pasayloa ako ninyo sa akong sala sa makausa na lamang, ug pag-ampo kamo sa Ginoo nga inyong Dios nga iyang kuhaon kining kamatay nga naglaglag kanako.”
Ug ang hari miingon sa tawo sa Dios, “Hangyoa karon ang kaluoy sa Ginoo nga imong Dios ug iampo ako nga ang akong kamot maulian.” Ug ang tawo sa Dios mihangyo sa Ginoo ug ang kamot sa hari naulian ug nabalik kini sama sa kaniadto.
Busa ila kining gisukad aron ipakaon sa mga tawo. Ug sa nagkaon na sila sa utan sila naninggit, “O tawo sa Dios, adunay kamatayon sa kulon.” Ug dili sila makakaon niini.
Busa ang Paraon miingon, “Tugotan ko kamo sa paglakaw aron kamo maghalad didto sa kamingawan ngadto sa Ginoo nga inyong Dios apan ayaw kamo paglakaw ug layo kaayo. Pag-ampo kamo alang kanako.”
Unya ang Paraon mipatawag kang Moises ug kang Aaron ug miingon, “Pag-ampo kamo ngadto sa Ginoo aron kuhaon niya ang mga baki gikan kanako ug gikan sa akong katawhan ug unya tugotan nako ang iyang katawhan sa paglakaw aron makahalad sila ngadto sa Ginoo.”
Unya ang Paraon misugo sa pagpatawag kang Moises ug kang Aaron ug miingon kanila, “Nakasala ako niining panahona. Ang Ginoo matarong ug ako ug ang akong katawhan daotan.
Ug ang katawhan miadto kang Moises ug miingon, “Nakasala kami tungod kay kami nagsulti batok sa Ginoo ug batok kanimo. Pag-ampo sa Ginoo nga kuhaon niya ang mga bitin gikan kanamo.” Ug si Moises nag-ampo alang sa katawhan.
Naghangyo ako kaninyo, mga igsoon, pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo ug pinaagi sa gugma sa Espiritu, sa pagpanglimbasog uban kanako diha sa mga pag-ampo ngadto sa Dios tungod ug alang kanako,