Unya ang Dios miingon, “Mapuno ang katubigan sa daghan nga buhing binuhat ug manglupad ang kalanggaman sa ibabaw sa yuta diha sa wanang sa kalangitan.”
Ug gipanalanginan sila sa Dios, ug ang Dios miingon kanila, “Sanay kamo ug panaghan, ug lukpa ang yuta ug dumalaha kini ug kamo ang maggahom ibabaw sa mga isda sa dagat, ug sa mga langgam sa kalangitan, ug sa tanan nga buhing binuhat nga naglihok sa ibabaw sa yuta.”
Ug akong buhaton gikan kanimo ang usa ka dako nga nasod, ug ikaw panalanginan nako ug himoong bantogan ang imong ngalan, aron ikaw mahimo nga usa ka panalangin.
Buhaton nako ang imong mga kaliwat nga ingon sa abog sa yuta, nga kon adunay tawo nga makaihap sa abog sa yuta, ang imong kaliwatan usab mahimong maihap.
Ug gipagula niya siya ug giingnan, “Hangad sa langit ug ihapa ang mga bituon kon makahimo ka ba sa pag-ihap kanila.” Ug siya miingon kaniya, “Ingon usab niana ang imong kaliwatan.”
Ako magpanalangin kaniya ug hatagan ko usab ikaw ug anak nga lalaki gikan kaniya. Ako magpanalangin kaniya ug siya mahimo nga inahan sa mga nasod ug ang mga hari sa mga katawhan maggikan kaniya.”
ikaw panalanginan gayod nako ug akong padaghanon ang imong mga kaliwat sama sa mga bituon sa langit ug ingon sa balas nga anaa sa baybayon sa dagat, ug ang imong mga kaliwat manag-iya sa ganghaan sa ilang mga kaaway.
Ug mipahawa siya didto, ug nagkalot ug laing atabay, ug alang niini wala na sila mag-away ug kini ginganlan niya ug Rehobot ug siya miingon, “Kay karon ang Ginoo mihatag ug dapit alang kanato ug magmabungahon kita sa yuta.”
Padaghanon nako ang imong mga kaliwat sama sa mga bituon sa langit ug ihatag nako sa imong kaliwatan kining tanang mga yuta, ug ang tanang mga nasod sa yuta mapanalanginan tungod sa imong kaliwat,
Ug ang imong mga kaliwat mahimong sama sa abog sa yuta ug mokatap kamo ngadto sa kasadpan, sa silangan, sa amihanan ug sa habagatan. Ug pinaagi kanimo ug sa imong kaliwatan panalanginan ang tanan nga mga kabanayan sa yuta.
Ug ang Dios miingon kaniya, “Ako mao ang Dios nga Labing Gamhanan, pagmabungahon ka ug sanay, usa ka nasod ug pundok sa mga nasod maggikan kanimo ug ang mga hari maggikan kanimo.
ang anghel nga nagluwas kanako gikan sa tanan nga kadaotan, magpanalangin niining mga batan-on, ug diha kanila ang akong ngalan magpadayon ug ang ngalan sa akong mga ginikanan nga si Abraham ug si Isaac, ug magpadaghan kanila sa hilabihan gayod sa taliwala sa yuta.”
Ug siya miingon kanako, ‘Tan-awa, ikaw himoon nako nga mabungahon, ug ikaw akong padaghanon ug himoon nga usa ka panon sa mga katawhan. Ug ihatag ko kining yutaa sa imong mga kaliwat nga mosunod kanimo ingon nga panulundon nga dayon.’
Ang ilang mga kaliwat imong gipasanay sama sa mga bituon sa langit ug imong gidala ngadto sa yuta nga adtoan ug panag-iyahon sumala sa imong gisulti sa ilang mga katigulangan.
Apan sa nagdugang ang pagdaogdaog kanila, misamot pa hinuon sila pagdaghan ug pagkatag sa nasod. Ug ang mga Ehiptohanon nangalisang sa katawhan sa Israel.
ug tubo sama sa tanom sa kapatagan.’ Ug ikaw midako ug mitaas ug ikaw miabot sa hingpit nga pagkadalaga, ang imong mga dughan nahulma ug ang imong buhok mitag-as, bisan pa niana ikaw hubo ug walay tabon.
Ang Dios niining katawhan sa Israel nagpili sa atong mga katigulangan ug gihimong bantogan ang katawhan sa panahon sa ilang pagpuyo didto sa yuta sa Ehipto, ug pinaagi sa bukton nga inisa iyang gipagula sila gikan didto.
Ang inyong katigulangan milugsong ngadto sa Ehipto, 70 ka tawo, ug karon ang Ginoo nga inyong Dios naghimo kaninyo nga sama sa mga bituon sa langit ang gidaghanon.
“Ug isulti sa atubangan sa Ginoo nga imong Dios, ‘Ang akong amahan usa ka Aramhanon nga naglatagaw ug milugsong siya ngadto sa Ehipto ug mipuyo didto, diyotay lamang ang gidaghanon ug didto nahimo siyang usa ka nasod, dako, gamhanan ug daghan.