Ako naghimo ug usa ka sugo nga si bisan kinsa sa katawhan sa Israel o sa ilang mga pari o mga Levihanon sa akong gingharian, nga motanyag sa pag-adto nga kinabubut-on sa Jerusalem, makauban kanimo.
Ug ang hari miingon, “Bitaya siya niini.” Busa ilang gibitay si Haman sa bitayan nga iyang giandam alang kang Mardoqueo. Unya ang kasuko sa hari napuypoy.
Unya si Harbona nga usa sa mga yunoko nga nag-alagad sa hari miingon, “Dugang pa niini, ang bitayan nga 50 ka maniko ang gihabogon nga giandam ni Haman alang kang Mardoqueo kinsang pulong nagluwas sa hari, nagbarog didto sa balay ni Haman.”
Unya si Ester miingon, “Kon kini makapahimuot sa hari, itugot ugma sa mga Judio nga anaa sa Susa ang pagbuhat usab sumala sa balaod niining adlawa ug ipabitay ang napulo ka anak nga lalaki ni Haman didto sa bitayan.”
Ang mga Judio nga didto sa Susa nagtigom sa ikanapulo ug upat nga adlaw sa bulan sa Adar, ug gipamatay nila ang tulo ka gatos ka tawo sa Susa apan wala nila hilabti ang mga kabtangan.
Kon ang tawo manganak ug usa ka gatos ka bata, ug mabuhi sa daghang mga tuig, nga tungod niana ang mga adlaw sa iyang mga tuig modaghan, apan wala makapahimulos sa mga maayong butang sa kinabuhi ug usab walay lubnganan, ako moingon nga ang pagkatawo sa dili pa panahon maayo pa kay kaniya.
Ug siya mitan-aw kang Amalek ug mihimo sa iyang pakigpulong ug miingon, “Si Amalek mao ang una sa mga nasod, apan sa kataposan siya modangat sa pagkalaglag.”
Si Cristo milukat kanato gikan sa tunglo sa Balaod sa diha nga nahimo siyang tunglo alang kanato—kay nasulat, “Tinunglo ang matag usa nga gibitay diha sa kahoy”—