Walay tawo nga may gahom sa pagpugong sa espiritu o may gahom sa pagbuot sa adlaw sa kamatayon; walay pagsibog sa gubat, o ang kadaotan dili usab magluwas niadtong gitugyan ngadto niini.
Kinahanglan nga kitang tanan mamatay, kita sama sa tubig nga nayabo sa yuta nga dili na matigom pag-usab, apan ang Dios dili mobawi sa kinabuhi niadtong nangita ug mga paagi aron kadtong nahimulag dili mahimong usa ka sinalikway.
Ug sila misunod kanila hangtod sa Jordan, ug tan-awa ang tanang dalan nalukop sa mga bisti ug mga sudlanan nga nabiyaan sa mga Sirianhon sa ilang pagdali. Ug ang mga sulugoon namalik ug gisuginlan ang hari.
Kay ang tawo wala mahibalo sa iyang panahon. Sama sa mga isda nga nakuha sa usa ka daotan nga baling, ug sama sa mga langgam nga nadakpan sa lit-ag, ang mga anak sa mga tawo usab malit-ag sa panahon nga daotan, sa diha nga kini mahitabo kanila sa kalit.
Tungod kay kamo nag-ingon, “Kami naghimo ug usa ka kasabotan uban sa kamatayon, ug uban sa Sheol kami may gikauyonan; sa diha nga moagi na ang naghaguros nga bunal, kini dili modangat kanamo; kay ang kabakakan gihimo namong dalangpanan, ug diha sa kabakakan kami magpasalipod sa among kaugalingon”;
Unya ang inyong kasabotan uban sa kamatayon papason, ug ang inyong gikauyonan uban sa Sheol dili molungtad, sa diha nga ang naghaguros nga bunal moagi na, kamo hampakon niini.
Ikaw nagsalig sa imong pagkadaotan, ikaw nag-ingon, “Walay nakakita kanako;” ang imong kaalam ug ang imong kahibalo nakapahisalaag kanimo, ug ikaw nag-ingon diha sa imong kasingkasing, “Ako mao, ug wala nay lain gawas kanako.”
Kay bisan tuod siya gilansang sa krus gikan sa kahuyang, apan siya nabuhi pinaagi sa gahom sa Dios. Kay bisan ug kami mga huyang diha kaniya, alang kaninyo mabuhi kami uban kaniya pinaagi sa gahom sa Dios.