Ang buangbuang nangyugpos sa iyang mga kamot, ug nagkaon sa iyang kaugalingon nga unod.
Akong kuhaon ang akong unod diha sa akong ngipon, ug ibutang nako ang akong kinabuhi diha sa akong kamot.
Ang tawo nga maluluy-on nagbuhat ug maayo sa iyang kaugalingon, apan ang bangis nga tawo nagpasakit sa iyang kaugalingon.
Ang tawong tapolan dili makakuha sa iyang pagkaon, apan ang tawong makugihon makakab-ot ug bililhong bahandi.
Ang kalag sa tapolan mangandoy, ug walay bisan unsa nga makuha, samtang ang kalag sa makugihon gisangkapan nga madagayaon.
Ang tapolan dili modaro panahon sa tingtugnaw; magpangita siya panahon sa ting-ani ug walay makuha.
Hangtod kanus-a ba ikaw maghigda diha, O tapolan? Kanus-a man ikaw mobangon gikan sa imong pagkatulog?
Ang mga pulong sa baba sa tawo nga maalamon magpasidungog kaniya, apan ang mga ngabil sa usa ka buangbuang maglamoy kaniya.
Mosakmit sila diha sa ilang tuo apan gutom lang gihapon sila, ug sila mokaon diha sa wala, apan dili matagbaw, ang matag usa magkaon sa unod sa iyang silingan,