Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Ecclesiastes 3:2

Ang Biblia 2011

panahon sa pagkatawo, ug panahon sa pagkamatay; panahon sa pagtanom, ug panahon sa pag-ibot niadtong natanom;

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

36 Cross References  

Ug ingon nga natakda nga ang tawo mamatay sa makausa, ug human niana mao ang paghukom,

Kay ang iyang mga adlaw gitakda na, ug ang gidaghanon sa iyang mga bulan anaa kanimo, ug ikaw nagbutang ug mga utlanan kaniya nga dili niya malabang;

Apan sa pag-abot na sa tukma nga panahon, ang Dios mipadala sa iyang Anak nga natawo pinaagi sa usa ka babaye, natawo ilalom sa Balaod,

Apan karon, ikaw maamang ug dili makasulti hangtod sa adlaw nga mahitabo kining mga butanga, kay wala man ikaw motuo sa akong mga pulong nga matuman unya sa ilang panahon.”

Siya mitubag nga nag-ingon, “Ang matag tanom nga wala itanom sa akong Amahan nga langitnon ibton.

Ang babaye, sa dihang siya magbati, siya mag-antos sa kasakit kay miabot na man ang iyang takna. Apan sa dihang mahimugso na ang iyang anak, dili na siya mahinumdom sa kasakit tungod sa kalipay nga nahimugso sa kalibotan ang usa ka tawo.

Niadtong mga adlawa si Hesekias nasakit ug himalatyon na. Si Isaias nga propeta nga anak ni Amos miadto kaniya ug miingon, “Mao kini ang giingon sa Ginoo: Husaya ang imong balay kay ikaw mamatay, dili ikaw maulian.”

“Dili ba lisod man ang pagpangalagad sa tawo sa ibabaw sa yuta, ug dili ba ang iyang mga adlaw sama sa mga adlaw sa usa ka sinuholan?

Sa maong panahon natawo si Moises ug siya matahom gayod sa atubangan sa Dios. Sulod sa tulo ka bulan siya gipadako didto sa balay sa iyang amahan.

“Sa nagkaduol na ang panahon nga tumanon sa Dios ang iyang gisaad kang Abraham, ang mga tawo miuswag ug midaghan didto sa Ehipto

Tungod niini naninguha sila sa pagdakop kaniya apan walay midakop kaniya kay wala pa man moabot ang iyang panahon.

Ug tan-awa, ang imong kadugo nga si Elisabet, bisan sa iyang kagulangon, nagsamkon usab ug usa ka bata nga lalaki, ug kini karon mao na ang ikaunom nga bulan niya, niadtong giingon nga dili makaanak.

Apan ang anghel miingon kaniya, “Ayaw kahadlok, Zacarias, kay ang imong pag-ampo gidungog, ug si Elisabet nga imong asawa manganak ug usa ka batang lalaki alang kanimo, ug nganlan nimo siya ug Juan.

Ipadala unya sa Anak sa Tawo ang iyang mga anghel ug ilang tapokon ug hakoton ngadto sa gawas sa iyang gingharian ang tanang hinungdan sa pagpakasala ug ang tanang mga malapason sa balaod

Busa mao kini ang isulti kaniya, Mao kini ang giingon sa Ginoo: Unsay akong gitukod akong tumpagon ug unsay akong gitanom, akong ibton—kini mao ang tibuok nga yuta.

Tan-awa, ako nagpahiluna kanimo niining adlawa ibabaw sa kanasoran ug ibabaw sa mga gingharian, sa paglangkat ug sa paggun-ob, sa paglaglag ug sa pagpukan, sa pagtukod ug sa pagtanom.”

“Pag-awit, O ikaw nga wala manganak; hugyaw diha sa pag-awit ug singgit ug kusog, ikaw nga wala gayod mag-antos sa pagpanganak! Kay labaw pa ka daghan ang mga anak sa biniyaan kay sa mga anak sa minyo nga babaye, nag-ingon ang Ginoo.

“Lakaw ug sultihi si Hesekias, Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios ni David nga imong amahan: Nadungog nako ang imong pag-ampo, nakita nako ang imong mga luha; tan-awa, dugangan nako ug 15 ka tuig ang imong mga adlaw.

Ang babaye nga dili manganak gihatagan niya ug panimalay, naghimo kaniya nga malipayon nga inahan sa mga anak. Dayega ang Ginoo!

Apan ang Dios maglaglag usab kanimo sa dayon; puniton ikaw niya ug sakmiton gikan sa imong tolda; ibton niya ikaw gikan sa yuta sa mga buhi. Selah

Kon ang tawo mamatay, mabuhi ba siya pag-usab? Sa tanang adlaw sa akong pagpangalagad, ako magpaabot, hangtod nga ang akong kagawasan moabot.

Ug siya miingon, “Niining panahona, sumad karon, ikaw magkugos ug usa ka anak nga lalaki.” Ug siya miingon, “Dili, akong agalon, O tawo sa Dios, ayaw pagbakak sa imong sulugoon.”

Ug ang tawo misinggit batok sa halaran pinaagi sa pulong sa Ginoo ug miingon, “O halaran, halaran, kini mao ang giingon sa Ginoo, ‘Tan-awa, usa ka bata nga lalaki matawo sa balay ni David, Josias ang ngalan, ug sa ibabaw nimo ihalad niya ang mga pari sa mga habog nga dapit nga nagsunog sa insenso sa ibabaw nimo ug ang mga bukog sa mga tawo ilang sunogon sa ibabaw nimo.’ ”

Kadtong mga busog nagpasuhol sa ilang kaugalingon aron makakaon, apan kadtong gigutom, wala na gutoma. Siya nga dili manganak nanganak ug pito apan siya nga daghan ug mga anak nawad-an ug paglaom.

Unya si Moises, ang alagad sa Ginoo, namatay didto sa yuta sa Moab, sumala sa pulong sa Ginoo.

Ug sa nagkaduol na ang adlaw sa kamatayon ni Israel, iyang gitawag si Jose nga iyang anak ug giingnan, “Kon nakakaplag ako karon ug kahimuot sa imong mga mata, hangyoon ko ikaw, nga ibutang nimo ang imong kamot sa ilalom sa akong paa ug panaad nga magmaunongon ug magmatinud-anon ikaw kanako. Naghangyo ako kanimo nga ayaw ako ilubong sa Ehipto.

Apan lig-onon nako ang akong kasabotan uban kang Isaac nga ipanganak ni Sarah kanimo niining panahona sa mosunod nga tuig.”

Andama ang imong buhat sa gawas, andama ang tanan alang kanimo sa uma; ug human niini tukora ang imong balay.

Siya nga nagdaro aron makapugas nagdaro ba kanunay? Kanunay ba siyang nagbungkag ug nagkaras sa iyang yuta?




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo