“Anak sa tawo, tan-awa, sila nga mga sakop sa balay sa Israel nag-ingon, ‘Ang panan-awon nga iyang nakita alang sa daghang mga adlaw nga umaabot ug siya nagpropesiya sa mga panahon nga layo pa kaayo.’
Sa ikatulo nga tuig ni Ciro nga hari sa Persia, usa ka mensahe gipadayag kang Daniel nga ginganlan ug Beltesasar. Ug ang mensahe matuod ug kini dakong panagsumpaki, ug siya nakasabot sa mensahe ug adunay pagsabot sa panan-awon.
“Karon ipakita nako kanimo ang kamatuoran. Tan-awa, tulo pa ka hari ang mobarog sa Persia, ug ang ikaupat labing dato kay kanilang tanan ug sa diha nga nakusgan na siya tungod sa iyang mga bahandi, hagiton niya ang tanan batok sa gingharian sa Gresya.
Apan ikaw, O Daniel, tagoa ang mga pulong ug takpi ang basahon, hangtod sa panahon sa kataposan. Daghan ang managan ngadto-nganhi ug ang kahibalo mouswag.”
Ug sa nakatingog na ang pito ka dalugdog, isulat ko na unta kini, apan akong nadungog gikan sa langit ang usa ka tingog nga nag-ingon, “Timan-i ang gisulti sa pito ka dalugdog, ug ayaw kini isulat.”