Apan isulti nako kanimo ang gisulat diha sa basahon sa kamatuoran, walay usa nga nakig-uban kanako sa pagpakig-away batok kanila, gawas kang Michael, ang imong pangulo.
Ako miduol sa usa kanila nga nagtindog didto ug nangutana kaniya sa kamatuoran mahitungod niining tanan. Busa gisuginlan niya ako ug gitug-anan sa hubad sa maong mga butang.
May nakita ako diha sa panan-awon, ug sa akong pagkakita, didto ako sa Susa nga ulohang siyudad nga atua sa lalawigan sa Elam ug nakita nako sa panan-awon nga ako didto sa daplin sa suba sa Ulai.
ug miingon kaniya, “Dagan, sultihi kining batan-ong lalaki, ‘Ang Jerusalem puy-an sama sa kabalangayan nga walay mga kuta, tungod sa panon sa mga tawo ug sa kahayopan didto.
Ang anghel mitubag kaniya, “Ako mao si Gabriel nga nagtindog sa atubangan sa Dios, ug ako gipaanhi aron sa pagsulti kanimo ug sa pagsugilon kanimo niining maayong balita.
“Ako, si Jesus, ang nagpadala kaninyo sa akong anghel uban niining pagpamatuod alang sa mga iglesia. Ako mao ang gamot ug ang kaliwat ni David, ang hayag nga bituon sa kabuntagon.”