Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Daniel 7:15

Ang Biblia 2011

Mahitungod kanako, si Daniel, ang akong espiritu nabalaka sulod kanako ug ang mga panan-awon sa akong ulo nakapalisang kanako.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

18 Cross References  

Busa sa pagkabuntag nahasol ang iyang espiritu ug nagsugo siya ug gipatawag niya ang tanan nga mga tigsalamangka sa Ehipto ug ang tanan niya nga mga maalamong tawo. Ug ang Paraon misugilon kanila sa iyang mga damgo apan walay bisan kinsa nga nakahubad sa kahulogan niini ngadto sa Paraon.

Wala ako modagan gikan sa akong pagpangalagad kanimo ingon nga tigbantay, o mangandoy sa adlaw sa kalisdanan; ikaw nahibalo: ang migula sa akong mga ngabil diha sa atubangan sa imong nawong.

Unya dihay usa nga sama ug panagway sa mga anak sa tawo nga mihikap sa akong mga ngabil, unya akong gibuka ang akong baba ug ako misulti. Miingon ako kaniya nga nagtindog sa akong atubangan, “O agalon ko, tungod sa panan-awon ang kasakit midangat kanako ug walay nahibilin nga kusog kanako.

Sa ikaduha nga tuig sa paghari ni Nabucodonosor, siya nagdamgo ug ang iyang espiritu nasamok ug dili na siya makatulog.

Ang hari miingon kanila, “Ako adunay sa usa ka damgo ug ang akong espiritu nasamok sa tinguha sa pagkasayod sa damgo.”

Unya si Daniel, nga ang ngalan mao si Beltesasar, nalisang sa makadiyot, ug ang iyang mga hunahuna nakapakuyaw kaniya. Ang hari miingon, “Beltesasar, ayaw tugoti nga ang damgo o ang hubad makapakuyaw kanimo.” Si Beltesasar mitubag, “Agalon ko, hinaot nga ang damgo mahimo unta nga alang kanila nga nagdumot kanimo ug ang hubad niini alang sa imong mga kaaway!

Aduna akoy damgo nga nakapahadlok kanako. Sa naghigda ako sa higdaanan, ang mga paghanduraw ug mga panan-awon sa akong ulo nakapalisang kanako.

Sa unang tuig ni Belsasar nga hari sa Babilonia si Daniel adunay damgo ug mga panan-awon sa iyang ulo samtang naghigda siya sa iyang higdaanan. Unya iyang gisulat ang damgo ug gisugilon ang kinatibuk-an sa maong butang.

Dinhi natapos ang maong butang. Mahitungod kanako, si Daniel, ang akong mga hunahuna nakapakuyaw pag-ayo kanako, ug nangluspad ang akong nawong; apan akong gitagoan ang maong butang sulod sa akong hunahuna.

May nakita ako diha sa panan-awon, ug sa akong pagkakita, didto ako sa Susa nga ulohang siyudad nga atua sa lalawigan sa Elam ug nakita nako sa panan-awon nga ako didto sa daplin sa suba sa Ulai.

Unya ako, si Daniel, nagluya ug nasakit sa pipila ka adlaw. Unya ako mitindog ug nagbuhat sa buluhaton sa hari apan nahibulong ako sa panan-awon, ug wala makasabot niini.

Nakabati ako, ug mikurog ang akong lawas, ang akong mga ngabil mikurog sa pagkabati sa tingog; ang pagkadunot misulod sa akong kabukogan, nagkurogkurog ang akong mga lakang. Magpaabot lamang ako sa hilom alang sa adlaw sa kasamok sa pag-abot ngadto sa katawhan nga mosulong kanamo.

kay ako nasayod nga dili na madugay ang pagbiya nako niining maong lawas sumala sa gipadayag kanako sa atong Ginoong Jesu-Cristo.




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo