Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Daniel 7:1

Ang Biblia 2011

Sa unang tuig ni Belsasar nga hari sa Babilonia si Daniel adunay damgo ug mga panan-awon sa iyang ulo samtang naghigda siya sa iyang higdaanan. Unya iyang gisulat ang damgo ug gisugilon ang kinatibuk-an sa maong butang.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

34 Cross References  

Human niining mga butanga, ang pulong sa Ginoo miabot kang Abram pinaagi sa usa ka panan-awon, “Ayaw kahadlok, Abram, ako mao ang imong taming ug ang imong ganti dako kaayo.”

Ug ang Dios misulti kang Israel pinaagi sa mga panan-awon nianang pagkagabii ug miingon, “Jacob, Jacob.” Ug siya miingon, “Ania ako.”

Taliwala sa mga hunahuna nga gikan sa mga panan-awon sa kagabhion, sa diha nga miabot sa katawhan ang pagkahinanok,

Ug karon, lakaw isulat kini sa atubangan nila diha sa usa ka papan, ug isulat kini sa usa ka basahon aron sa panahon nga umaabot mahimo kini nga saksi hangtod sa kahangtoran.

Unya ang Ginoo miingon kanako, “Pagkuha ug usa ka dakong panit nga sulatanan, ug kuliti kini niining mga pulonga, ‘Iya kini ni Maher-shalal-has-bas.’ ”

Ang propeta nga adunay damgo pasultiha sa damgo, apan siya nga nagbaton sa akong pulong pasultiha sa akong pulong diha sa pagkamatinud-anon. Unsa bay kalabotan sa dagami ug sa trigo? nag-ingon ang Ginoo.

Ang tanang mga nasod mag-alagad kaniya ug sa iyang anak, ug sa anak sa iyang anak, hangtod nga moabot ang panahon sa iyang kaugalingong yuta; unya daghang mga nasod ug gamhanang mga hari ang mag-ulipon kaniya.

Unya mikuha si Jeremias ug laing linukot nga sulatanan, ug gihatag kini kang Baruk nga sekretaryo nga anak ni Nerias, nga maoy nagsulat niini ubos sa pagmando ni Jeremias sa tanang mga pulong sa linukot nga basahon nga gisunog ni Jehoiakim nga hari sa Juda, ug daghan nga samang mga pulong ang gidugang niini.

Unya si Jeremias mitawag kang Baruk nga anak ni Nerias, ug si Baruk misulat diha sa linukot nga sulatanan ubos sa pagmando ni Jeremias sa tanang mga pulong sa Ginoo nga iyang gisulti kaniya.

Sa ika-30 nga tuig, sa ikaupat nga bulan, sa ikalima nga adlaw sa bulan, samtang diha ako uban sa mga binihag daplin sa suba sa Kebar, ang kalangitan naabli, ug akong nakita ang mga panan-awon sa Dios.

Gidala niya ako, diha sa mga panan-awon sa Dios, ngadto sa yuta sa Israel, ug gipahimutang ako sa usa ka habog kaayo nga bukid, diin didto adunay daw dagway sa usa ka siyudad dapit sa habagatan.

Mahitungod niining upat ka batan-ong lalaki, ang Dios naghatag kanila ug kahibalo ug kabatid sa tanang sinulat ug kaalam, ug si Daniel adunay panabot sa tanang mga panan-awon ug sa mga damgo.

Sa ikaduha nga tuig sa paghari ni Nabucodonosor, siya nagdamgo ug ang iyang espiritu nasamok ug dili na siya makatulog.

Ang hari miingon kang Daniel, nga ang ngalan mao si Beltesasar, “Makahimo ba ikaw sa pagpadayag kanako sa damgo nga akong nakita ug sa hubad niini?”

Nakita nako diha sa mga panan-awon sa akong ulo sa naghigda ako sa akong higdaanan, nga dihay usa ka tigbantay, usa nga balaan, nga mikunsad gikan sa langit.

Aduna akoy damgo nga nakapahadlok kanako. Sa naghigda ako sa higdaanan, ang mga paghanduraw ug mga panan-awon sa akong ulo nakapalisang kanako.

Si Hari Belsasar naghimo ug usa ka dakong kombira alang sa usa ka libo nga iyang mga kadagkoan, ug miinom siyag bino sa atubangan sa usa ka libo.

Ug ikaw, Belsasar nga iyang anak, wala magpaubos sa imong kasingkasing bisan ug nasayod ikaw niining tanan.

Niadto gayong gabhiona si Belsasar nga hari nga Caldeanhon gipatay.

Nakita nako diha sa mga panan-awon sa kagabhion, ug uban sa mga panganod sa langit may usa nga miabot nga sama sa anak sa tawo ug siya miadto kaniya nga gikan sa kakaraanan ug gidala sa iyang atubangan.

Mahitungod kanako, si Daniel, ang akong espiritu nabalaka sulod kanako ug ang mga panan-awon sa akong ulo nakapalisang kanako.

Human niini, nakita nako diha sa mga panan-awon sa pagkagabii nga dihay ikaupat nga mananap, makalilisang ug bangis ug hilabihan ka kusgan, ug kini may dagkong mga ngipon nga puthaw. Kini milamoy ug mikuniskunis ug miyatak sa salin pinaagi sa iyang mga tiil. Kini lahi sa tanang mananap nga una kaniya, ug kini adunay napulo ka sungay.

Sa ikatulo nga tuig sa paghari ni Hari Belsasar, usa ka panan-awon mipakita kanako, si Daniel, human niadtong mipakita kanako sa una.

“Unya mahitabo sa ulahi nga ibubo nako ang akong espiritu sa tanang tawo, ang inyong mga anak nga lalaki ug ang inyong mga anak nga babaye magpropesiya, ang inyong mga tigulang magdamgo ug mga damgo, ug ang inyong mga batan-ong lalaki makakita ug mga panan-awon.

Sa pagkatinuod ang Ginoong Dios dili magbuhat ug bisan unsa nga dili magpadayag sa iyang tinago ngadto sa iyang mga alagad nga mga propeta.

Ug ang Ginoo mitubag kanako, “Isulat ang panan-awon; himoa kining tin-aw diha sa mga papan, aron makadagan siya nga mobasa niini.

Ug siya miingon, “Pamatia ninyo ang akong mga pulong: Kon adunay usa ka propeta sa taliwala ninyo, ako, ang Ginoo magpakita kaniya sa usa ka panan-awon, ako makigsulti kaniya pinaagi sa usa ka damgo.

Kay bisan unsay nasulat kaniadto, gisulat alang sa pagtudlo kanato aron nga pinaagi sa pailob ug pinaagi sa pagdasig gikan sa kasulatan, makabaton unta kita ug paglaom.

Kinahanglan nga magpasigarbo ako bisan pa ug walay makuha niini. Hisgotan nako ang mga panan-awon ug mga gipadayag gikan sa Ginoo.

Ug karon isulat ang imong nakita, ang mga butang karon ug ang mga butang nga mahitabo unya.

Ug sa nakatingog na ang pito ka dalugdog, isulat ko na unta kini, apan akong nadungog gikan sa langit ang usa ka tingog nga nag-ingon, “Timan-i ang gisulti sa pito ka dalugdog, ug ayaw kini isulat.”




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo