Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Daniel 5:23

Ang Biblia 2011

Apan nagmapahitas-on ikaw sa imong kaugalingon batok sa Ginoo sa langit ug ang mga galamiton sa iyang balay gidala nganhi sa imong atubangan ug ikaw ug ang imong mga kadagkoan, ang imong mga asawa ug ang imong mga puyopuyo nanginom sa bino gikan niini. Ug gidayeg nimo ang mga dios nga plata ug bulawan, bronsi, puthaw, kahoy ug bato nga dili makakita o makadungog o makaila, apan ang Dios nga sa iyang kamot anaa ang imong gininhawa ug iya ang tanan nimong mga pamaagi, wala nimo pasidunggi.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

47 Cross References  

Ug siya mipanalangin kang Abram ug miingon, “Panalanginan unta si Abram sa Dios nga Labing Halangdon nga nagbuhat sa langit ug sa yuta.

Ug giumol sa Ginoong Dios ang tawo nahimo nga gikan sa abog sa yuta ug gihuyop niya ngadto sa ilong niini ang gininhawa sa kinabuhi, ug ang tawo nahimo nga buhing binuhat.

Tinuod nga nabuntog gayod nimo ang Edom ug nagmapahitas-on ang imong kasingkasing. Angay kang matagbaw sa imong himaya, ug pagpuyo sa balay, kay nganong manghagit man ikaw ug kasamok aron ikaw mapukan, ikaw ug ang Juda uban kanimo?”

Anaa sa iyang kamot ang kinabuhi sa tanang butang nga buhi, ug ang gininhawa sa tanang katawhan.

Wala ba siya makakita sa akong mga dalan ug mag-ihap sa tanan nakong mga lakang?

Sa dihang gitago nimo ang imong nawong, sila nalisang; sa dihang gikuha nimo ang ilang gininhawa, nangamatay sila ug namalik sa ilang mga abog.

Ang kalangitan mao ang kalangitan sa Ginoo, apan gihatag niya ang yuta ngadto sa mga anak sa mga tawo.

Ikaw nagsusi sa akong agianan ug sa akong paghigda, ug nahibalo sa tanan nakong mga dalan.

Sa dihang mobiya ang iyang gininhawa, siya mobalik sa iyang yuta; niana gayong adlawa mahanaw ang iyang mga laraw.

Ang mga lakang sa usa ka tawo gimando sa Ginoo; unsaon man sa tawo pagsabot sa iyang dalan?

Silotan nako ang kalibotan tungod sa ilang pagkadaotan, ang mga daotan tungod sa ilang kasal-anan; pahunongon nako ang garbo sa mga mapahitas-on, ug ipaubos nako ang pagkamahitas-on sa mga walay kaluoy.

Ikaw miingon diha sa imong sa kasingkasing, ‘Ako mokayab ngadto sa langit, ibabaw sa mga bituon sa Dios, ako magpahimutang sa akong trono sa itaas, ako maglingkod sa bungtod nga tigomanan, sa kinatumyang dapit sa amihanan.

Kay ang Ginoo sa mga panon adunay adlaw batok sa tanang mapagarbohon ug mapahitas-on, batok sa tanang tinuboy ug halangdon;

“Karon motindog ako,” nag-ingon ang Ginoo, “karon ibayaw nako ang akong kaugalingon, karon pasidunggan ako.

ug nagsalibay sa ilang mga diosdios ngadto sa kalayo, kay sila dili man mga dios, kondili buhat sa mga kamot sa mga tawo, kahoy ug bato; busa gilaglag kini.

‘Kinsa ang imong gihagit ug gipasipalahan? Batok kang kinsa man nimo gipatugbaw ang imong tingog ug gisulinga nimo ang imong mga mata? Batok sa Balaan sa Israel!

Mao kini ang gisulti sa Dios, ang Ginoo, nga nagbuhat sa kalangitan ug nagbuklad niini, nga naghikyad sa yuta ug sa mga naggikan niini, nga naghatag ug gininhawa sa katawhan nga anaa sa ibabaw niini, ug espiritu ngadto kanila nga naglakaw diha niini:

Nasayod ako, O Ginoo, nga ang dalan sa tawo wala diha sa iyang kaugalingon, nga wala diha sa tawo nga molakaw aron sa pagtultol sa iyang mga lakang.

“Hubga ninyo siya kay siya nagpakadako sa iyang kaugalingon batok sa Ginoo aron nga ang Moab maglunang sa iyang sinuka ug siya usab mahimong yubitonon.

“Pamati! Sila mipalayo ug miikyas gikan sa yuta sa Babilonia, sa pagpahayag didto sa Zion sa panimalos alang sa Ginoo nga atong Dios, ang pagpanimalos sa iyang Templo.

“Ipatawag ang mga tigpana batok sa Babilonia, kadtong tanan nga nagbingat sa pana. Pagpahiluna kamo libot kaniya; walay usa nga paikyason. Balosi siya sumala sa iyang mga binuhatan, buhata kaniya sumala sa tanan nga iyang nabuhat, kay siya mapagarbohong nakigbatok sa Ginoo, ang Balaan sa Israel.

Ang imong kasingkasing mapagarbohon tungod sa imong katahom; gidaot nimo ang imong kaalam tungod ug alang sa imong katahom. Gilabay ko ikaw ngadto sa yuta; gihukasan ko ikaw sa atubangan sa mga hari, aron sila motan-aw kanimo.

“Anak sa tawo, sultihi ang pangulo sa Tiro, Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: Tungod kay ang imong kasingkasing mapahitas-on, ug ikaw miingon, ‘Ako usa ka dios, ako naglingkod sa lingkoranan sa mga dios, sa taliwala sa kadagatan,’ bisan pa niana ikaw tawo lamang, ug dili dios, apan nag-isip ikaw sa imong kaugalingon nga maalamon sama sa usa ka dios—

pinaagi sa imong dakong kaalam diha sa patigayon; ikaw nagdugang sa imong mga bahandi ug ang imong kasingkasing nahimong mapahitas-on tungod sa imong mga bahandi—

“Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: Tungod kay kini mituybo ug misangko ang tumoy niini diha sa kapanganoran ug ang kasingkasing niini mapahitas-on tungod sa iyang gitas-on,

Sa diha nga ang panon sa katawhan mabihag, ang iyang kasingkasing bayawon ug siya magtambog ug kaliboan ka libo apan dili siya modaog.

Karon ako, si Nabucodonosor, nagdayeg ug nagbayaw ug nagpasidungog sa Hari sa langit, kay ang tanan niyang mga buhat husto ug ang iyang mga pamaagi matarong ug kadtong naglakaw diha sa pagpagarbo iyang ipaubos.

Kini nagpagarbo sa iyang kaugalingon, bisan ngadto sa Pangulo sa panon ug gikuha gikan kaniya ang nagpadayon nga halad nga sunogon, ug gipukan ang dapit sa iyang balaang puluy-anan.

Tan-awa, siya nga ang kalag dili matarong diha kaniya mapakyas, apan ang matarong mabuhi pinaagi sa iyang pagtuo.

o alagaran sa mga kamot sa tawo, nga daw may panginahanglan siya, kay siya mao ang naghatag ug kinabuhi ug ginhawa ug sa tanang butang ngadto sa tanang mga tawo.

Ug mahitungod sa pagkaon sa mga hinalad ngadto sa mga diosdios, kita nasayod nga “wala gayoy diosdios dinhi sa kalibotan,” ug nga “walay laing Dios gawas sa usa lamang.”

Kinahanglan nga siya dili bag-o pang nakabig, kay tingali unya ug magpagarbo siya ug mahulog ngadto sa paghukom sa yawa.

Ug sa atubangan niya walay binuhat nga natago, apan ang tanang butang hubo ug dayag sa iyang mga mata nga kaniya mohatag ra unya kita ug husay.

Ang nahibilin nga mga tawo nga wala mangamatay pinaagi sa maong mga katalagman wala maghinulsol sa mga nabuhat sa ilang mga kamot, ug wala usab nila biyai ang pagsimba ug mga demonyo ug mga larawan nga bulawan ug plata ug bronsi ug bato ug kahoy nga dili makakita o makadungog o makalakaw.

Ang mga pangulo sa mga Filistihanon nagtigom aron sa paghimo ug usa ka dakong halad ngadto kang Dagon nga ilang dios ug aron sa paglipay. Kay sila miingon, “Ang atong dios nagtugyan kang Samson nga atong kaaway nganhi sa atong kamot.”

Si David miingon sa mga tawo nga nagtindog tupad kaniya, “Unsay buhaton sa tawo nga makapatay niining Filistihanon, ug makakuha sa pagkatalamayon sa Israel? Kay kinsa ba kining dili tinuli nga Filistihanon nga siya naghagit man sa mga panon sa kasundalohan sa buhing Dios?”

Ang imong sulugoon nakapatay ug mga liyon ug mga oso ug kining dili tinuli nga Filistihanon mahimong sama sa usa kanila, sa pagtan-aw nga siya naghagit sa kasundalohan sa Dios nga buhi.”




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo