Si Daniel mihangyo sa hari, ug iyang gitudlo si Sadrac, si Mesac ug si Abednego sa pagdumala sa mga buluhaton sa lalawigan sa Babilonia, apan si Daniel nagpabilin diha sa hawanan sa hari.
Niadtong mga adlawa, samtang naglingkod si Mardoqueo sa ganghaan sa hari, si Bigtan ug si Teres, duha sa mga yunoko sa hari nga nagbantay sa tugkaran, nangasuko ug nagtinguha sa pagpatay kang Hari Ahasuero.
Ug ang tanang mga alagad sa hari nga didto sa ganghaan sa hari miyukbo ug mitahod kang Haman kay ang hari nagsugo sa ingon mahitungod kaniya. Apan si Mardoqueo wala moyukbo o motahod kaniya.
Sa dihang nakuha ang Jerusalem, ang tanang mga pangulo sa hari sa Babilonia misulod ug nanglikod sa kinatung-ang ganghaan: si Nergal-sareser, si Samgar-nebo, si Sarsekim nga Rabsaris, si Nergal-sareser nga Rabmag, uban ang tanang mga tinugyanan sa hari sa Babilonia.
Mahitungod niining upat ka batan-ong lalaki, ang Dios naghatag kanila ug kahibalo ug kabatid sa tanang sinulat ug kaalam, ug si Daniel adunay panabot sa tanang mga panan-awon ug sa mga damgo.
Ang pangulo sa mga yunoko mihatag kanila ug mga ngalan: si Daniel iyang gitawag ug Beltesasar, si Ananias iyang gitawag ug Sadrac ug si Misael iyang gitawag ug Mesac, ug si Asarias iyang gitawag ug Abednego.
Si Hari Nabucodonosor nagbuhat ug usa ka larawan nga bulawan nga ang gitas-on 60 ka maniko ug ang gilapdon niini unom ka maniko. Iya kining gipahiluna sa kapatagan sa Dura, sa lalawigan sa Babilonia.
Dumti ang daotan ug higugmaa ang maayo, ug ipahamtang ang hustisya diha sa ganghaan; basin na lamang ug ang Ginoo, ang Dios sa mga panon, mapuno sa kaluoy sa mga salin ni Jose.