Ug si Haman misugilon kanila sa himaya sa iyang mga bahandi, sa gidaghanon sa iyang mga anak, ug sa tanang mga pagtuboy diin ang hari nagpasidungog kaniya ug giunsa sa hari sa pagpauswag kaniya labaw sa mga pangulo ug mga alagad sa hari.
ug dihay usa ka kusog nga hangin nga miabot gikan sa kamingawan ug mihapak sa upat ka suok sa balay, ug ang mga batan-on natumbahan niini ug sila nangamatay, ug ako na lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.”
Andama ang pagpatay sa iyang mga anak nga lalaki tungod sa kasal-anan sa ilang mga amahan, kay tingali unya ug manindog sila ug manag-iya sa yuta, ug ang kalibotan pun-on sa mga siyudad.”
Kay ang kamatayon midangat sa atong mga bintana, misulod kini sa atong mga palasyo, nanghabas sa mga kabataan gikan sa kadalanan, ug sa mga batan-ong lalaki gikan sa mga taboan.
Kay mao kini ang giingon sa Ginoong Dios, “Ang siyudad nga migula nga may usa ka libo mabilinan ug usa ka gatos, ug kadtong migula nga may usa ka gatos mabilinan ug napulo.”
Ang usa kaninyo nga dili nako kuhaon gikan sa akong halaran, ilikay nako sa mga paghilak ug sa kagul-anan ug ang tanan nga sakop sa imong panimalay mamatay pinaagi sa espada.