Ug siya miingon, “Kon ang mga Sirianhon kusgan ra kaayo kanako, ikaw magtabang kanako, apan kon ang mga Amonihanon kusgan ra kaayo alang kanimo, ako moanha ug motabang kanimo.
Ug sa diha nga ang mga Amonihanon nakakita nga ang mga Sirianhon nanagan, sila usab nanagan gikan sa atubangan ni Abisai ug misulod ngadto sa siyudad. Unya si Joab mipauli gikan sa pagpakig-away sa mga Amonihanon ug miadto sa Jerusalem.
Iyang gibuntog ang Moab ug gisukod sila pinaagi sa pisi ug gipahigda sila sa yuta. Ang duha ka laray iyang gisukod aron patyon ug luwason niya ang usa ka laray. Ug ang mga Moabihanon nahimong mga sulugoon ni David ug naghatag ug buhis.
Kini usab gihalad ni Hari David ngadto sa Ginoo, uban sa plata ug sa bulawan nga iyang nadala gikan sa tanang mga nasod, gikan sa Edom, sa Moab, sa mga Amonihanon, sa mga Filistihanon ug sa Amalek.
Si David ug ang iyang mga tawo nanungas, ug gisulong nila ang mga Gesurhanon, ang mga Gersihanon ug ang mga Amalekanhon kay sila mao man ang nagpuyo sa maong yuta sukad pa sa karaang panahon gikan sa Sur hangtod sa utlanan sa Ehipto.
Gipangpatay sila ni David sukad sa pagbanagbanag sa adlaw hangtod sa kagabhion sa sunod nga adlaw, ug walay nakaikyas kanila bisan usa ka tawo, gawas sa upat ka gatos ka batan-ong lalaki nga misakay sa mga kamilyo ug miikyas.
Nailog usab ni David ang tanang mga panon sa karnero ug ang mga panon sa baka; giabog sa mga tawo kadtong panon sa baka ug miingon, “Kini mao ang inilog ni David.”