Ako mahimo nga iyang amahan, ug siya mahimong akong anak. Kon siya magbuhat ug sala, ako siyang kastigohon pinaagi sa bunal sa sungkod sa mga tawo ug sa mga hampak sa anak sa mga tawo.
Apan dili nako kuhaon ang tibuok gingharian gikan sa iyang kamot, hinuon himoon nako siya nga hari sa tanang adlaw sa iyang kinabuhi tungod ug alang kang David nga akong sulugoon nga akong gipili, nga nagtuman sa akong mga sugo ug sa akong mga lagda.
Apan kon mobiya ikaw gikan sa pagsunod kanako, ikaw ug ang imong mga anak, ug dili motuman sa akong mga sugo ug sa akong mga lagda nga akong gibutang sa inyong atubangan ug moadto hinuon ug mag-alagad sa laing mga dios ug magsimba kanila,
Ako mahimo nga iyang amahan ug siya mahimo nga akong anak. Dili nako kuhaon ang akong gugmang walay paglubad gikan kaniya ingon nga gikuha kini nako gikan kaniya nga una kanimo.
Siya magtukod ug usa ka balay alang sa akong ngalan ug siya mahimo nga akong anak ug ako mahimong iyang Amahan, ug akong lig-onon ang iyang harianong trono dinhi sa Israel hangtod sa kahangtoran.’
Siya miingon kanako, ‘Si Solomon nga imong anak maoy magtukod sa akong balay ug sa mga hawanan niini kay gipili nako siya nga mahimo nga akong anak ug ako mahimo nga iyang amahan.
Kay ako mag-uban kanimo aron sa pagluwas kanimo, nag-ingon ang Ginoo; taposon nako ang tanang mga nasod diin didto kanila gipatibulaag ko ikaw, apan kanimo dili nako himoon ang pagtapos. Pantonon ko ikaw sumala sa kaangayan, ug dili ko gayod ikaw biyaan nga dili silotan.
Kay kinsa ba nga anghel ang giingnan sa Dios, “Ikaw akong Anak, karong adlawa ako mahimong imong Amahan”? Ug usab, “Kaniya ako mahimong amahan, ug kanako siya mahimong anak”?