Ang mga tawo manulod sa mga langob sa mga bato, ug sa mga lungib sa yuta, gikan sa atubangan sa pagkamakalilisang sa Ginoo, ug gikan sa himaya sa iyang pagkahalangdon, sa diha nga siya motindog aron sa paglisang sa yuta.
aron mosulod sa mga langob sa mga bato, ug sa mga liki sa mga pangpang, gikan sa atubangan sa pagkamakalilisang sa Ginoo ug gikan sa himaya sa iyang pagkahalangdon, sa diha nga siya motindog aron sa paglisang sa yuta.
Kaming tanan nangahimo nga sama sa usa nga hugaw, ug ang tanan namong matarong nga binuhatan sama sa usa ka bisti nga nahugawan. Kaming tanan nangalaya sama sa usa ka dahon, ug ang among mga kasal-anan, sama sa hangin, nagpalid kanamo.
Bisan pa ug magtago sila sa ilang kaugalingon didto sa kinatumyan sa Carmel, gikan didto pangitaon nako sila ug kuhaon; bisan pa ug motago sila gikan sa akong panan-aw sa ilalom sa dagat, didto sugoon nako ang bitin ug kini mopaak kanila.
sila magtilap sa abog sama sa usa ka bitin, sama sa mga nagkamang sa yuta; sila manggula nga magkurog gikan sa ilang mga salipdanan; uban sa kahadlok moduol sila sa Ginoo nga atong Dios, ug sila mangalisang tungod kanimo.
Kay ang adlaw mosidlak sa hilabihang kainit ug ang tanom malaya ug ang kabulakan mangatagak ug ang ilang katahom mahanaw. Sa ingon usab niana, ang tawong dato mahanaw diha sa iyang mga pamaagi.
Busa silang duha nagpadayag sa ilang kaugalingon didto sa mga sundalo nga nagbantay sa kuta sa mga Filistihanon ug ang mga Filistihanon nag-ingon, “Tan-awa, ang mga Hebreo nanggula gikan sa mga lungag diin sila nagtago sa ilang kaugalingon.”