Ikaw naghatag kanako ug lapad nga dapit alang sa akong mga lakang, ug ang akong mga tiil wala madalin-as;
Iya akong gidala ngadto sa usa ka lapad nga dapit; siya nagluwas kanako tungod kay nahimuot siya kanako.
Dili niya itugot nga madalin-as ang imong mga tiil; siya nga nagbantay kanimo dili makatulog.
Ang akong mga lakang nagpadayon diha sa imong mga dalan; ang akong mga tiil wala madakin-as.
Naghatag ikaw ug lapad nga dapit alang sa akong mga lakang ug wala maligas ang akong mga tiil.
Tubaga ako sa diha nga magtawag ako, O Dios sa akong katungod! Gitabangan nimo ako sa dihang ako anaa sa kalisdanan. Kaluy-i ako ug pamatia ang akong pag-ampo.
Sa paghunahuna nako, “Ang akong tiil nadalin-as,” ang imong gugmang walay paglubad, O Ginoo, nagsapnay kanako.
Sa dihang maglakaw ikaw, ang imong mga lakang dili mapugngan; ug kon ikaw magdagan, dili ikaw mapandol.
“Siya magbantay sa mga tiil sa mga matinud-anon; apan ang daotan mangahanaw diha sa kangitngitan; kay dili pinaagi sa kusog nga ang tawo magmadaogon.