Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



2 Samuel 22:3

Ang Biblia 2011

ang Dios, akong bato, nga kaniya ako modangop, akong taming ug sungay sa akong kaluwasan, akong panalipod ug akong dalangpanan, akong manluluwas; ikaw nagluwas kanako gikan sa kapintas.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

52 Cross References  

Human niining mga butanga, ang pulong sa Ginoo miabot kang Abram pinaagi sa usa ka panan-awon, “Ayaw kahadlok, Abram, ako mao ang imong taming ug ang imong ganti dako kaayo.”

Kini nga Dios, ang iyang dalan hingpit; ang saad sa Ginoo matuod gayod; siya usa ka taming niadtong tanan nga modangop kaniya.

“Ang Ginoo buhi ug dalaygon ang akong bato, ug pasidunggan unta ang akong Dios, ang bato sa akong kaluwasan,

nagkuha kanako gikan sa akong mga kaaway; ikaw ang nagtuboy kanako ibabaw kanila nga nagtindog batok kanako, ikaw nagluwas kanako gikan sa mga tawong bangis.

Mga dagkong kadaogan ang iyang gihatag sa iyang hari, ug gipakita niya ang gugmang walay paglubad ngadto sa iyang dinihogan, kang David ug sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran.”

Ang Dios sa Israel nagsulti, ang Bato sa Israel nagsulti kanako: Kon ang usa ka tawo maghari sa katawhan uban sa katarong, naghari diha sa kahadlok sa Dios,

Ang plano sa kabos inyong gipakaulawan, apan ang Ginoo mao ang iyang dalangpanan.

Luwasa ako, O Ginoo, gikan sa mga tawo nga daotan; panalipdi ako gikan sa bangis nga mga tawo

Ayaw palamposa dinhi sa yuta ang mga tigbutangbutang; ipahiagom dayon ang daotan ngadto sa bangis nga tawo!

Bantayi ako, O Ginoo, gikan sa mga kamot sa daotan; panalipdi ako gikan sa bangis nga tawo nga naglaraw sa pagpapandol sa akong mga tiil.

Mitan-aw ako ngadto sa tuo ug nagbantay apan walay bisan kinsa nga nakamatikod kanako, walay dalangpanan nga nagpabilin kanako, walay bisan kinsa nga nagtagad kanako.

Ang akong bato ug ang akong kuta, ang akong tigpanalipod ug akong manluluwas, ang akong taming, nga mao ang akong gidangpan, nga nagbuntog sa katawhan ubos kaniya.

Ang Ginoo mao ang akong bato ug ang akong kuta ug ang akong manluluwas, akong Dios, akong bato nga diha kaniya ako midangop, akong taming, ug sungay sa akong kaluwasan, akong lig-ong salipdanan.

Kay tagoan man niya ako diha sa iyang puluy-anan sa adlaw sa kasamok; tagoan niya ako ilalom sa tabil sa iyang tolda, ituboy niya ako ibabaw sa usa ka bato.

Ang Ginoo mao ang akong kusog ug ang akong taming; ang akong kasingkasing nagsalig kaniya; busa gitabangan ako, ug nalipay pag-ayo ang akong kasingkasing; ug pinaagi sa akong awit pasalamatan nako siya.

Apan ikaw, O Ginoo, mao ang taming libot kanako, ang akong himaya, ug ang tig-isa sa akong ulo.

Ikaw ang akong tagoanan; panalipdan nimo ako gikan sa kasamok; libotan nimo ako sa mga singgit sa kaluwasan. Selah

Ang Dios mao ang atong dalangpanan ug kusog, dali nga katabang diha sa kalisdanan.

Ang Ginoo sa mga panon nag-uban kanato; ang Dios ni Jacob mao ang atong dalangpanan. Selah.

Busa dili kita mahadlok bisan kon ang yuta mausab, bisan kon ang mga bukid mauyog didto sa kahiladman sa kadagatan;

Ang Ginoo sa mga panon nag-uban kanato; ang Dios ni Jacob mao ang atong dalangpanan. Selah

Kay ikaw magpanalangin sa mga matarong, O Ginoo, ikaw magtabon kaniya uban sa kaluoy ingon sa usa ka taming.

Laglaga, O Ginoo, liboga ang ilang pinulongan; kay nakita nako ang pagpanlupig ug panag-away diha sa siyudad.

Apan ako mag-awit mahitungod sa imong gahom; mag-awit ako ug kusog mahitungod sa imong gugmang walay paglubad sa kabuntagon. Kay ikaw mao ang akong panalipod ug dalangpanan sa adlaw sa akong kalisdanan.

kay ikaw mao ang akong dalangpanan, usa ka lig-ong tore batok sa kaaway.

Ako sama sa usa ka timailhan alang sa daghan; apan ikaw mao ang akong lig-on nga dalangpanan.

Gikan sa pagdaogdaog ug pagpanglupig gilukat niya ang ilang kinabuhi; ug bililhon ang ilang dugo diha sa iyang panan-aw.

Kay ang Ginoo nga Dios adlaw ug taming; ang Ginoo mohatag ug grasya ug himaya. Walay maayo nga butang nga ihikaw niya gikan niadtong mga naglakaw nga matarong.

Tan-awa ang among taming, O Dios; ug sud-onga ang nawong sa imong dinihogan!

O Dios, ang mga mapalabilabihon mialsa batok kanako; usa ka pundok sa mga tawo nga walay kaluoy nangita sa akong kinabuhi; ug sila wala magbutang kanimo sa ilang atubangan.

Ug kadtong nakaila sa imong ngalan mosalig kanimo, kay ikaw, O Ginoo, wala mobiya niadtong mga nangita kanimo.

Ang Ginoo dalangpanan sa mga dinaogdaog, usa ka kuta sa panahon sa kalisdanan.

Ang Ginoo mao ang akong kusog ug akong awit, ug siya nahimo nga akong kaluwasan; kini mao ang akong Dios, ug ako magdayeg kaniya, ang Dios sa akong katigulangan, ug pasidunggan nako siya.

Ang ngalan sa Ginoo maoy usa ka lig-ong tore; ang matarong modagan ngadto niini ug maluwas.

Ang matag pulong sa Dios matuod gayod; siya usa ka taming ngadto sa modangop kaniya.

“Sa pagkatinuod ang Dios mao ang akong kaluwasan; ako mosalig, ug dili mahadlok kay ang Ginoong Dios mao ang akong kusog ug ang akong awit, ug siya nahimo nga akong kaluwasan.”

Ang matag usa mahimong sama sa tagoanan gikan sa hangin, usa ka salipod gikan sa bagyo, sama sa mga sapa sa tubig diha sa uga nga dapit, sama sa landong sa usa ka dakong bato diha sa yuta nga nagluya.

Ipahayag ug ipasaka ang inyong sumbong; pasabotsabota sila! Kinsay nagsugilon niini kaniadto? Kinsay nagpahayag niini kaniadto? Dili ba ako, ang Ginoo? Wala nay laing Dios gawas kanako, usa ka matarong nga Dios ug usa ka Manluluwas; wala nay lain gawas kanako.

O Ginoo, akong kalig-on, ug akong panalipod, akong dalangpanan panahon sa kalisdanan, nganha kanimo ang mga nasod moanha gikan sa mga kinatumyan sa yuta, ug moingon, “Ang among katigulangan walay napanunod kondili kabakakan, mga butang nga walay bili nga walay kapuslanan.

Kay mao kini ang giingon sa Ginoo sa mga panon, ang Dios sa Israel: Pahunongon nako niining dapita, sa atubangan sa inyong mga mata ug sa inyong mga adlaw, ang tingog sa kasadya, ang tingog sa kalipay, ang tingog sa pamanhonon ug ang tingog sa pangasaw-onon.

ug ang akong espiritu nagkalipay diha sa Dios nga akong Manluluwas,

Alang kanato iyang gipatindog ang usa ka gamhanang Manluluwas diha sa banay ni David nga iyang alagad,

nga kita luwason gikan sa atong mga kaaway ug gikan sa kamot sa tanang nagdumot kanato,

Unya moingon siya, ‘Hain man ang ilang mga dios, ang bato nga ilang gidangpan,

“Ang Bato, ang iyang buhat hingpit, kay ang tanan niyang mga paagi matarong. Dios sa pagkamatinumanon ug walay kasal-anan, matarong ug tul-id siya.

Bulahan ikaw, O Israel! Kinsa ba ang sama kanimo, katawhan nga giluwas sa Ginoo, ang taming sa imong panabang ug ang espada sa imong kadaogan? Ang imong mga kaaway moanha nga magpaitoy-itoy kanimo. ug imong tumban ang ilang habog nga mga dapit.”

Apan sa gipadayag na ang pagkamaluluy-on sa Dios nga atong Manluluwas ug ang iyang gugma alang sa mga tawo,

nga iyang gibubo nga naghingapin nganhi kanato pinaagi kang Jesu-Cristo nga atong Manluluwas,

Ug usab, “Ako mosalig diha kaniya.” Ug usab, “Ania ako, ug ang mga anak nga gihatag sa Dios kanako.”

Unya si Hana nag-ampo ug miingon, “Ang akong kasingkasing naghimaya diha sa Ginoo; ang akong kusog nabayaw diha sa Ginoo. Ang akong baba nagtamay sa akong mga kaaway, kay nalipay man ako sa imong pagluwas.

“Walay laing balaan sama sa Ginoo, walay lain gawas kanimo; walay laing bato sama sa atong Dios.




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo