Ang hari mipadayon ngadto sa Gilgal ug si Kimham mikuyog kaniya. Ang tibuok katawhan sa Juda, ang katunga usab sa katawhan sa Israel, mikuyog sa hari sa iyang panaw.
Ang sitro dili mobiya gikan kang Juda, o ang baston sa tigmando gikan sa taliwala sa iyang mga tiil, hangtod nga siya nga tag-iya niini moabot ug maiya ang pagkamasinugtanon sa mga katawhan.
Ako naghangyo kanimo, tugoti ang imong sulugoon, sa pagpauli aron ako mamatay didto sa akong kaugalingong siyudad, duol sa lubnganan sa akong amahan ug sa akong inahan. Apan ania ang imong sulugoon nga si Kimham, pakuyoga siya sa akong agalon nga hari ug buhata kaniya kon unsay maayo alang kanimo.”
Ug ang tibuok katawhan diha sa kagubot, ang tibuok banay sa Israel, nga nag-ingon, “Ang hari nagluwas kanato gikan sa kamot sa atong mga kaaway ug nagluwas kanato gikan sa kamot sa mga Filistihanon ug karon siya mibiya sa yuta gikan kang Absalom.
Ug ang mga panon sa katawhan nga nag-una ug nagsunod kaniya naninggit nga nag-ingon, “Hosanna, sa Anak ni David! Dalaygon ang mianhi sa ngalan sa Ginoo! Hosanna sa kahitas-an!”