Ako moadto kaniya samtang gikapoy pa siya ug nawad-an ug kaisog, ug lisangon nako siya, ug ang tibuok katawhan nga uban kaniya mangagiw. Patyon nako ang hari lamang,
Unya ang hari sa Siria nagsugo sa 32 ka pangulo sa iyang mga karwahi, nga nag-ingon, “Ayaw pagpakig-away batok sa gamay o sa dako, gawas lamang sa hari sa Israel.”
Ayaw taboni ang ilang kasal-anan ug ayaw papasa ang ilang sala gikan sa imong panan-aw kay sila naghagit kanimo sa pagkasuko sa atubangan sa mga tigtukod.
“Pagmata na, O espada, batok sa akong tigbantay sa karnero, batok sa tawo nga nagtindog sunod kanako,” nag-ingon ang Ginoo sa mga panon. “Tigbasa ang tigbantay aron ang mga karnero magkatibulaag; pabalikon nako ang akong kamot batok sa mga gagmay.
Apan sa pagkakita sa mga saop sa anak, sila miingon sa ilang kaugalingon, ‘Mao kini ang manununod. Tana, patyon nato siya aron maato ang iyang panulondon.’
Unya si Jesus miingon kanila, “Karong gabhiona kamong tanan mamiya tungod kanako kay nasulat kini, ‘Hampakon nako ang tigbantay ug magkatibulaag ang mga karnero sa panon.’