Ug kini gisugilon kang David, “Si Ahitofel usa sa mga nakig-abin kang Absalom.” Ug si David miingon, “O Ginoo, ako naghangyo kanimo, himoa nga binuang ang tambag ni Ahitofel.”
Ug samtang si Absalom naghalad pa ug mga halad, iyang gipakuha si Ahitofel nga Gilohanon nga magtatambag ni David gikan sa iyang siyudad sa Gilo. Ug ang pag-alsa nagkadako ug ang katawhan nga uban kang Absalom nagkadaghan.
Niadtong mga adlawa, ang tambag ni Ahitofel nga iyang gihatag daw sama nga ang usa ka tawo nagpakisayod sa pulong sa Dios, busa gitahod ni David ug ni Absalom ang tanang tambag ni Ahitofel.
Ug si Absalom ug ang tanang mga tawo sa Israel miingon, “Ang tambag ni Husai nga Arkihanon maayo pa kay sa tambag ni Ahitofel.” Kay ang Ginoo nagsugo nga mabuntog ang maayong tambag ni Ahitofel, sa tuyo nga ang Ginoo makahimo ug daotan kang Absalom.
Sa diha nga si Ahitofel nakakita nga ang iyang tambag wala tumana, gimontorahan niya ang iyang asno ug mipauli siya sa iyang kaugalingong siyudad. Ug gihusay niya ang iyang panimalay ug nagbitay sa iyang kaugalingon ug siya namatay ug gilubong sa lubnganan sa iyang amahan.
ug ang espiritu sa mga Ehiptohanon sa sulod nila mawala, ug akong libogon ang ilang mga laraw; ug sila magpakisayod sa mga diosdios ug sa mga tigsalamangka, ug sa mga tigpakisayod ug mga espiritu, ug sa mga tigpanglamat;
nga nagpakyas sa mga timailhan sa mga bakakon, ug naghimo nga buang sa mga tigpanagna, nga nagpasibog sa mga tawo nga maalamon, ug naghimo sa ilang kahibalo nga binuang;
Wala ako magsulti mahitungod kaninyong tanan. Ako nakaila kanila nga akong gipili. Apan kinahanglang matuman ang kasulatan nga nag-ingon, ‘Siya nga nagkaon sa akong pan nag-isa sa iyang tiil batok kanako.’
Hain na man ang maalamon? Hain na man ang eskriba? Hain na man ang tiglantugi niining panahona? Wala ba himoang binuang sa Dios ang kaalam sa kalibotan?