Ug ang babaye sa Tekoa miingon sa hari, “Ang kasal-anan maanaa sa ibabaw nako, akong agalon nga hari, ug sa balay sa akong amahan; ang hari ug ang iyang trono wala untay sala.”
Ako maoy magpasalig alang kaniya, sa akong kamot ikaw maningil kaniya nga kon dili nako siya ikauli kanimo ug ikabutang sa imong atubangan, sad-an ako batok kanimo hangtod sa kahangtoran.
Busa paninglon ang ilang dugo diha sa ulo ni Joab ug diha sa ulo sa iyang kaliwatan sa walay kataposan. Apan ngadto kang David ug sa iyang kaliwatan ug sa iyang balay ug sa iyang trono, may kalinaw gikan sa Ginoo hangtod sa kahangtoran.”
Busa ayaw ninyo hugawi ang yuta nga inyong gipuy-an, kay ang dugo makahugaw sa yuta, ug walay paghinlo nga mahimo alang sa yuta tungod sa dugo nga moagas diha niini kondili pinaagi sa dugo niadtong nagpaagas niini.
Siya mihapa sa iyang tiilan ug miingon, “Kanako lamang unta, agalon, mahan-ok ang kasal-anan; ako naghangyo kanimo, tugoti ang imong sulugoon nga babaye sa pagsulti diha sa imong mga igdulungog, ug pamatia ang mga pulong sa imong sulugoon.