Ug si Amnon nahasol pag-ayo ug nasakit siya tungod sa iyang igsoon nga si Tamar kay siya usa ka ulay ug lisod alang kang Amnon ang paghimo ug bisan unsa kaniya.
Si Ahab mipauli sa iyang balay nga masulub-on ug wala mahimuot tungod sa pulong nga gisulti kaniya ni Nabot nga Jesreelhanon kay siya miingon, “Dili nako ihatag kanimo ang panulundon sa akong mga katigulangan.” Ug siya mihigda sa iyang higdaanan ug gilingiw ang iyang nawong ug wala mokaon.
Ako maghangyo kaninyo, O mga anak nga babaye sa Jerusalem, kon makaplagan ninyo ang akong hinigugma, nga inyo siyang suginlan nga ako nasakit gumikan sa gugma.
Kay ang diosnon nga kasubo mosangpot sa paghinulsol nga modangat ngadto sa kaluwasan ug dili magdala ug pagbasol, apan ang kasubo nga kalibotanon mosangpot sa kamatayon.