Si Simon Pedro, ulipon ug apostol ni Jesu-Cristo, Alang sa mga nakadawat sa pagtuo nga sama ka bililhon sa among pagtuo diha sa pagkamatarong sa atong Dios ug Manluluwas nga si Jesu-Cristo:
“Sa pagkatinuod ang Dios mao ang akong kaluwasan; ako mosalig, ug dili mahadlok kay ang Ginoong Dios mao ang akong kusog ug ang akong awit, ug siya nahimo nga akong kaluwasan.”
Nianang mga adlawa, ang Juda maluwas ug ang Jerusalem magpuyo nga layo sa kakuyaw. Ug mao kini ang ngalan nga itawag niini, ‘Ang Ginoo mao ang atong pagkamatarong.’
Ang mga ngalan sa napulo ug duha ka apostoles mao kini: una, si Simon nga ginganlan ug Pedro ug si Andres nga iyang igsoon, si Santiago ug ang iyang igsoon nga si Juan nga mga anak ni Zebedeo,
Samtang naglakaw siya sa daplin sa Lanaw sa Galilea, nakita niya ang duha ka magsoon, si Simon nga ginganlan ug Pedro ug si Andres nga iyang igsoon nga namukot sa lanaw kay mga mananagat man sila.
Gidala niya siya ngadto kang Jesus. Ug si Jesus mitan-aw kaniya ug miingon, “Ikaw si Simon nga anak ni Juan. Tawgon na ikaw ug Cefas” (nga sa ato pa, Pedro).
Kon ang usa ka tawo mag-alagad kanako, kinahanglan nga mosunod siya kanako ug kon asa gani ako, ang akong alagad atua usab didto. Kon ang usa ka tawo mag-alagad kanako, ang Amahan magpasidungog kaniya.
Kaniadto sa laing mga kaliwatan wala kini ipahibalo ngadto sa mga tawo sama sa pagpadayag niini karon ngadto sa iyang mga balaang apostoles ug mga propeta pinaagi sa Espiritu.
Si Pablo ug si Timoteo, mga ulipon ni Cristo Jesus, Alang sa tanang balaan diha kang Cristo Jesus nga anaa sa Filipos, kauban sa mga pangulo ug sa mga alagad:
ug makaplagan diha kaniya, dili nga nagbaton ako sa pagkamatarong pinasikad sa Balaod, kondili ang pagkamatarong nga pinaagi sa pagtuo kang Cristo, ang pagkamatarong nga gikan sa Dios nga nagsukad sa pagtuo.
Nahinumdom ako sa imong matinud-anong pagtuo nga sa sinugdan diha sa imong apohang babaye nga si Loida ug sa imong inahan nga si Eunice ug nga karon, nagtuo ako nga anaa usab kanimo.
Si Pablo, ulipon sa Dios ug apostol ni Jesu-Cristo, sumala sa pagtuo sa mga pinili sa Dios, ug hingpit nga kahibalo sa kamatuoran sumala sa pagkadiosnon,
Alang kang Tito, matuod nakong anak diha sa tinuohan nga atong giusahan: Ang grasya ug kalinaw gikan sa Dios nga Amahan ug kang Cristo Jesus nga atong Manluluwas.
Si Pedro, apostol ni Jesu-Cristo, Alang sa mga dumuduong tungod sa pagkatibulaag nga anaa diha sa Ponto, sa Galacia, sa Capadocia, sa Asia ug sa Bitinia,
aron nga ang pagkatinuod sa inyong pagtuo, nga labaw pa ka bililhon kay sa bulawan nga madugta nga sulayan pinaagi ug kalayo, mosangpot ngadto sa pagdayeg ug paghimaya ug pagpasidungog inigpadayag unya kang Jesu-Cristo.
Busa alang kaninyo nga nagtuo, siya bililhon; apan alang kanila nga wala magtuo, “Ang maong bato nga gisalikway sa mga magtutukod nahimong ulohang bato nga patukoranan,”
Busa ako magtambag sa mga kadagkoan diha kaninyo, ingon nga kauban ug saksi sa mga pag-antos ni Cristo, ug mag-aambit usab sa himaya nga ipadayag unya.
nga pinaagi niini kita iyang gikahatagan sa bililhon ug dagko nga mga saad, aron nga pinaagi niini kamo makaikyas gikan sa pagkadunot nga ania sa kalibotan tungod sa pangibog ug mangahimo kamong mag-aambit sa diosnong kinaiya.
Si Judas, ulipon ni Jesu-Cristo ug igsoon ni Santiago, Nganha sa mga tinawag, mga hinigugma diha sa Dios nga Amahan ug mga binantayan alang kang Jesu-Cristo: