Unya sulod ug tak-opi ang pultahan sa luyo nimo ug sa imong mga anak nga lalaki, ug sudli kining tanan nga mga sudlanan, ug inigkapuno sa usa, laina kini.”
Busa miadto siya gikan kaniya, ug gitak-op ang pultahan sa luyo niya ug sa iyang mga anak nga lalaki ug ilang gidala kaniya ang mga sudlanan ug iyang gisudlan.
Dali ngari, akong katawhan, sulod sa inyong mga lawak, ug tak-opi ang inyong mga pultahan sa inyong luyo; tagoi ang inyong kaugalingon sa makadiyot hangtod nga ang kaligutgot molabay.
Apan ikaw, sa dihang mag-ampo ka, sulod sa imong lawak ug takpi ang pultahan ug pag-ampo sa imong Amahan nga anaa sa tago ug ang imong Amahan nga nagtan-aw kanimo sa tago magganti kanimo.
Ug gikataw-an lamang nila siya. Apan gipagula niya silang tanan ug iyang gidala uban kaniya ang amahan ug ang inahan sa bata ug ang mga kauban niya, ug misulod siya sa dapit diin didto ang bata.
Unya gikuha ni Jesus ang mga pan, ug sa nakapasalamat na siya, giapod-apod niya kini ngadto kanila nga nanglingkod ug ingon man usab ang isda, kutob sa ilang gusto.
Apan silang tanan gipagula ni Pedro, ug siya miluhod ug nag-ampo. Unya sa pag-atubang niya sa lawas, miingon siya, “Tabita, bangon.” Ug gibuka ni Dorcas ang iyang mga mata ug sa pagkakita niya kang Pedro, siya milingkod.