Ug sa pagkadungog ni Elias niini, iyang gitabonan ang iyang nawong sa iyang kupo ug migula ug mitindog sa baba sa langob. Ug dihay miabot nga usa ka tingog ug miingon, “Unsay imong gibuhat dinhi, Elias?”
Busa mibiya siya gikan didto ug nakita si Eliseo nga anak ni Safat nga nagdaro uban ang napulo ug duha ka yugo sa mga baka nga nag-una kaniya ug siya diha sa ikanapulo ug duha. Ug si Elias miagi kaniya ug miitsa sa iyang kupo ngadto kaniya.
Ug iyang gikuha ang kupo ni Elias nga nahulog gikan kaniya ug gihampak ang tubig ug miingon, “Hain man ang Ginoo, ang Dios ni Elias?” Ug sa paghampak niya sa tubig, nabahin kini ug si Eliseo mitabok.
Ug sa hingpit laglagon sa Ginoo ang dila sa dagat sa Ehipto; iwarawara niya ang iyang kamot ibabaw sa Suba uban sa iyang init nga hangin; ug kini bulagon niya sa pito ka kanal, aron ang mga tawo makalatas nga uga ang mga tiil.
Tungod sa pagtuo ang mga tawo mitabok sa Dagat nga Pula nga daw sa yuta nga mala, apan ang mga Ehiptohanon, sa pagsulay nila sa paghimo sa ingon, nangalumos.
Gibato sila, gipikas sila pinaagi sa gabas, gipamatay sila pinaagi sa espada, naglatagaw sila nga nagsul-ob ug mga panit sa mga karnero ug mga kanding, nag-antos sa kawalad-on, mga sinakit, mga dinagmalan—
Ang ikaunom nga anghel miyabo sa iyang panaksan sa ibabaw sa dakong suba sa Eufrates, ug nahubsan kini sa tubig aron sa pagtagana ug agianan alang sa mga hari gikan sa silangan.
Siya miingon kaniya, “Unsa ang iyang panagway?” Ug siya miingon, “Usa ka tigulang nga tawo ang migula ug siya giputos ug usa ka kupo.” Ug si Saul nakaila nga kadto mao si Samuel, ug iyang giyukbo ang iyang nawong ngadto sa yuta ug mihatag ug katahoran.