Busa karon paghimo ug pagsugid ngadto sa Ginoo, ang Dios sa inyong mga katigulangan, ug buhata ang iyang pagbuot ug bulag kamo gikan sa katawhan sa yuta ug gikan sa langyaw nga mga asawa.”
Gikaon kini sa katawhan sa Israel nga mipauli gikan sa pagkabihag ug usab sa matag usa nga mitipon kanila ug mibulag gikan sa pagkahugaw sa mga katawhan sa yuta aron sa pagsimba sa Ginoo, ang Dios sa Israel.
Palayo, palayo kamo, gula kamo gikan diha, ayaw paghikap ug butang nga hugaw; panggula kamo gikan sa iyang taliwala, panghinlo kamo sa inyong kaugalingon, kamo nga nagdala sa mga sudlanan sa Ginoo.
Ako wala molingkod kauban sa mga naghudyaka, ako wala maglipay; ako milingkod nga nag-inusara kay ang imong kamot diha ibabaw kanako, kay ako gipuno nimo sa kaligutgot.
“Palayo kamo gikan sa taliwala sa Babilonia, ipaluwas sa matag tawo ang iyang kinabuhi! Ayaw kamo pagpalaglag diha sa iyang silot kay kini mao ang panahon sa pagpanimalos sa Ginoo, ang balos nga iyang gipahamtang kaniya.
Ug siya miingon sa tibuok nga katilingban, “Palayo kamo gikan sa mga tolda niining mga tawong daotan ug ayaw kamo paghikap sa bisan unsang butang nga ila aron dili kamo maut-ot diha sa tanan nilang kasal-anan.”
Kay nakabaton man kita niining maong mga saad, mga hinigugma, hinloan nato ang atong kaugalingon sa tanang kahugaw sa unod ug sa espiritu, ug hingpiton nato ang pagkabalaan diha sa pagkahadlok sa Dios.
Unya nadungog nako gikan sa langit ang laing tingog nga nag-ingon, “Gula kamo kaniya, akong katawhan aron dili kamo makaambit sa iyang kasal-anan, aron dili kamo mahiagom sa iyang mga katalagman;