Kay kami mga langyaw sa imong atubangan ug mga dumuduong sama sa tanan namong katigulangan. Ang among mga adlaw sa yuta sama sa usa ka anino ug walay paglaom.
“Pamatia ang akong pag-ampo, O Ginoo ug dungga ang akong pagtuaw; ayaw pagpakahilom niining akong mga luha. Kay ako dumuduong nimo, usa ka lumalabay sama sa tanan nakong mga katigulangan.
Kay mao kini ang giingon sa Ginoong Dios, ang Balaan sa Israel, “Sa pagpauli ug sa pagpahulay luwason kamo; sa kalinaw ug sa pagsalig anaa ang inyong kusog.” Apan kamo dili buot,
Ang Rabsakes miingon kanila, “Sultihi si Hesekias, ‘Mao kini ang giingon sa bantogang hari, ang hari sa Asiria: Unsa may pasikaranan niining imong gisutli?
Kay kita nasayod nga kon madugta na kining atong yutan-ong puluy-anan nga tolda, aduna kitay tinukod sa Dios, usa ka balay nga dili binuhat sa mga kamot, walay kataposan didto sa langit.
Diha sa pagtuo kini silang tanan nangamatay nga wala makadawat sa mga gisaad kanila, apan gikan sa layo sila makakita niini ug nahinangop ug miila nga sila mga dumuduong ug mga langyaw lamang dinhi sa yuta.
Busa ako magtambag sa mga kadagkoan diha kaninyo, ingon nga kauban ug saksi sa mga pag-antos ni Cristo, ug mag-aambit usab sa himaya nga ipadayag unya.
Ako, si Juan, ang inyong igsoon ug nakig-ambit uban kaninyo sa kasakit ug sa gingharian ug sa paglahutay diha kang Jesus. Ako didto sa pulo nga gitawag ug Patmos tungod sa pulong sa Dios ug sa pagpamatuod mahitungod kang Jesus.