Gidala nako sa duol ang akong pagluwas, kini dili malayo, ug ang akong pagluwas dili maglangan; ako magpahiluna ug kaluwasan diha sa Zion alang sa Israel nga akong himaya.”
Sa iyang mga adlaw ang Juda maluwas, ug ang Israel magpuyo nga layo sa kakuyaw. Ug mao kini ang ngalan nga itawag kaniya: ‘Ang Ginoo mao ang among pagkamatarong.’
Gidawat niya ang pagtuli ingon nga usa ka ilhanan o silyo sa pagkamatarong nga iyang naangkon pinaagi sa pagtuo, bisan sa wala pa siya matuli. Kini aron mahimo siya nga amahan sa tanang magtutuo bisan ug dili tinuli ug aron maisip ngadto kanila ang pagkamatarong.
Lain ang himaya sa adlaw, ug lain usab ang himaya sa bulan, ug lain ang himaya sa mga bituon, kay ang usa ka bituon lahi man ug himaya sa laing bituon.
Kay ang tanan nga nagsalig sa mga buhat sa Balaod nailalom sa tunglo, kay nasulat kini, “Tinunglo ang tanan nga wala magsubay sa tanang nasulat sa basahon sa Balaod aron sa pagtuman niini.”
ug makaplagan diha kaniya, dili nga nagbaton ako sa pagkamatarong pinasikad sa Balaod, kondili ang pagkamatarong nga pinaagi sa pagtuo kang Cristo, ang pagkamatarong nga gikan sa Dios nga nagsukad sa pagtuo.
Si Simon Pedro, ulipon ug apostol ni Jesu-Cristo, Alang sa mga nakadawat sa pagtuo nga sama ka bililhon sa among pagtuo diha sa pagkamatarong sa atong Dios ug Manluluwas nga si Jesu-Cristo: