Unya ang bulan libogon, ug ang adlaw maulaw; kay ang Ginoo sa mga panon maghari didto sa Bukid sa Zion ug sa Jerusalem, ug sa atubangan sa iyang mga kadagkoan, siya magpadayag sa iyang himaya.
‘Kinsa ang nahibilin kaninyo nga nakakita niining balaya sa una niyang himaya? Unsa ang inyong pagtan-aw niini karon? Dili ba kini walay hinungdan sa inyong mga panan-aw?
Sa pagkaudto, O hari, nakita diha sa dalan ang usa ka kahayag gikan sa langit nga silaw pa kay sa adlaw, nga midan-ag libot kanako ug sa akong mga kauban.
Kay sa iyang pagkadawat sa pasidungog ug himaya gikan sa Dios nga Amahan, sa dihang gihatod kaniya sa Halangdong Himaya ang tingog nga nag-ingon, “Kini mao ang akong pinalanggang Anak, nga kaniya may kalipay ako.”
Ug didto wala nay gabii, ug sila dili na magkinahanglan ug kahayag sa suga o sa adlaw, kay ang Ginoong Dios man ang ilang kahayag, ug sila maghari hangtod sa kahangtoran.