Ang pangulo sa iglesia kinahanglan nga dili salawayon, bana sa usa ka asawa, mapinugnganon sa kaugalingon, buotan, ligdong, maabiabihon, maayo sa pagpanudlo,
Ang iyang mga tigbantay mga buta, silang tanan mga walay kahibalo; silang tanan pulos mga amang nga iro, sila dili makausig; nagdamgo, naghigda, mahigugmaon sa pagkatulog.
Ug diha usab si Ana, usa ka propeta nga babaye, anak ni Fanuel nga sakop sa banay ni Aser. Siya tigulang na kaayo. Nagtipon siya ug ang iyang bana sulod sa pito ka tuig sukad sa ilang pagkaminyo,
aron mahimo kamong putli ug dili masaway, mga anak sa Dios nga walay buling taliwala sa usa ka hiwi ug sukihan nga kaliwatan, nga sa taliwala nila kamo magsidlak ingon nga mga kahayag dinhi sa kalibotan,
namatud-an nga maayo ug binuhatan, kon nagmatuto ug mga anak, nagpakita sa pagkamaabiabihon, nanghugas sa mga tiil sa mga balaan, nagtabang sa mga nagkalisodlisod, ug nagmakugihon sa pagbuhat ug maayo sa tanang paagi.
Ang gulanggulang nga mga lalaki kinahanglan nga magmapinugnganon sa kaugalingon, magmaligdong, mabuot, lig-on diha sa pagtuo, sa gugma ug sa pagkamapailobon.