Sa nagtungas sila sa bungtod ngadto sa siyudad, nakatagbo sila ug mga batan-ong dalaga nga nanggula aron sa pagkalos ug tubig, ug miingon kanila, “Ania ba ang manalagna dinhi?”
Ug gipalubog niya ang mga kamilyo sa gawas sa lungsod duol sa usa ka atabay sa tubig, sa sayong kagabhion, sa takna sa pagpanggula sa mga babaye aron sa pagkalos ug tubig.
Sa wala pa siya makahuman sa pagsulti, si Rebecca nga anak ni Betuel nga anak ni Milca nga asawa ni Nahor nga igsoon ni Abraham, migula dala ang iyang banga diha sa iyang abaga.
Apan sila miingon, “Dili kami makahimo hangtod nga ang tanang mga panon matigom ug ilang maligid ang bato gikan sa ibabaw sa baba sa atabay; unya mao pay pagpainom namo sa mga karnero.”
Unya ang pari sa Midian adunay pito ka anak nga babaye ug miadto sila sa pagkalos ug tubig ug gipuno nila ang mga pasungan nga imnanan sa mga karnero sa ilang amahan.
Sa honi sa mga musikero didto sa mga dapit nga kuhaanan ug tubig, didto gisugilon nila ang mga kadaogan sa Ginoo, ang mga kadaogan sa iyang mga katawhan sa Israel. “Unya paingon ngadto sa mga ganghaan, nanggula ang katawhan sa Ginoo.