Ang bata nga si Samuel nag-alagad sa Ginoo ubos sa pagdumala ni Eli. Ug ang pulong sa Ginoo talagsa ra niadtong mga adlawa ug dili kanunay ang panan-awon.
Ang katalagman moabot sunod sa katalagman, ang huhungihong mosunod sa huhungihong; sila mangita ug panan-awon gikan sa propeta; apan ang balaod mawala gikan sa pari, ug ang tambag gikan sa mga kadagkoan.
Magpabarog ako alang sa akong kaugalingon ug usa ka matinumanon nga pari, nga magbuhat sumala sa anaa sa akong kasingkasing ug hunahuna. Ako magtukod alang kaniya ug usa ka lig-on nga balay, ug siya mosulod ug mogawas sa atubangan sa akong dinihogan hangtod sa kahangtoran.
Si bisan kinsa nga mahibilin sa imong panimalay moadto aron mangayo kaniya ug plata o usa ka buok pan ug moingon, “Naghangyo ako kanimo, ibutang ako sa usa sa mga luna sa pari aron ako makakaon ug tipik sa pan.” ’ ”