Ingon nga ang imong kinabuhi bililhon sa akong panan-aw niining adlawa, bililhon usab unta ang akong kinabuhi sa panan-aw sa Ginoo ug luwason unta niya ako sa tanang kalisdanan.”
ang anghel nga nagluwas kanako gikan sa tanan nga kadaotan, magpanalangin niining mga batan-on, ug diha kanila ang akong ngalan magpadayon ug ang ngalan sa akong mga ginikanan nga si Abraham ug si Isaac, ug magpadaghan kanila sa hilabihan gayod sa taliwala sa yuta.”
Apan si David mitubag kang Recab ug kang Baana nga iyang igsoon nga mga anak ni Rimon nga taga-Beerot, “Ingon nga ang Ginoo buhi, nga nagluwas sa akong kinabuhi gikan sa tanang kalisdanan,
Ang akong bato ug ang akong kuta, ang akong tigpanalipod ug akong manluluwas, ang akong taming, nga mao ang akong gidangpan, nga nagbuntog sa katawhan ubos kaniya.
nga nagluwas kanako gikan sa akong mga kaaway; Oo, gituboy nimo ako ibabaw kanila nga nakigbatok kanako; giluwas nimo ako gikan sa mga tawo nga bangis.
nga naglig-on sa mga kalag sa mga tinun-an, nagdasig kanila sa pagpadayon diha sa pagtuo, ug nagsulti nga kinahanglang mosulod kita ngadto sa gingharian sa Dios latas sa daghang mga kasakit.
Ako miingon kaniya, “Akong Ginoo, nasayod ikaw.” Ug siya miingon kanako, “Mao kini sila ang mga nakalabang sa dagkong kasakitan, ang ilang mga tag-as nga bisti gilabhan nila ug gipaputi diha sa dugo sa Nating Karnero.
Unya ang mga pangulo sa mga Filistihanon nanggula aron sa pagpakiggubat, ug unsa ka daghan ang ilang paghimo niini, mao usab ka daghan ang kalamposan ni David kay sa mga sulugoon si Saul, nga tungod niini ang iyang ngalan nabantog pag-ayo.
Sa diha nga nahuman na pagsulti ni David niining mga pulonga ngadto kang Saul, si Saul miingon, “Mao ba kini ang imong tingog, akong anak nga David?” Ug gipatugbaw ni Saul ang iyang tingog ug mihilak.