Ug ikaw nagpadayag niining adlawa kon unsa ang pagkamaayo nimo kanako, nga sa ingon wala nimo ako patya sa diha nga ang Ginoo nagtugyan kanako nganha sa imong kamot.
Unya si Juda nakaila niini ug miingon, “Siya labaw pang matarong kay kanako kay siya wala nako ihatag kang Sela nga akong anak nga lalaki.” Ug wala na gayod siya modulog kaniya pag-usab.
Unya si David miingon, “Itugyan ba ako ug ang akong mga tawo sa mga tawo sa Keila ngadto sa kamot ni Saul?” Ug ang Ginoo miingon, “Sila magtugyan kanimo.”
Unya gisuginlan si Saul nga si David miadto sa Keila. Ug si Saul miingon, “Ang Dios naghatag kaniya sa akong kamot kay natakpan siya sa dihang misulod sa usa ka lungsod nga may mga ganghaan ug mga trangka.”
Niining adlawa ang imong mata nakakita kon giunsa sa Ginoo pagtugyan kanimo sa akong kamot didto sa langob, ug ang uban nag-awhag kanako sa pagpatay kanimo, apan ako nagpalingkawas kanimo ug ako miingon, ‘Dili nako bakyawon ang akong kamot batok sa akong agalon kay siya mao ang dinihogan sa Ginoo.’
Kay kon ang usa ka tawo makakita sa iyang kaaway, buhian ba kaha niya siya nga walay kadaot? Busa ang Ginoo magbalos unta kanimo sa maayo tungod sa imong gibuhat kanako niining adlawa.
Ang Ginoo magganti sa matag tawo tungod sa iyang pagkamatarong ug sa iyang pagkamatinumanon, kay ang Ginoo nagtugyan kanimo nganhi sa akong kamot niining adlawa, ug dili ako mobakyaw sa akong kamot batok sa dinihogan sa Ginoo.
Unya miingon si Abisai kang David, “Ang Dios nagtugyan sa imong kaaway nganha sa imong kamot niining adlawa, busa karon tugoti ako sa pagduslak kaniya lahos sa yuta sa makausa pinaagi niining bangkaw ug dili ako moduslak kaniya sa makaduha.”