Siya mao ang bantogan nga mangangayam sa atubangan sa Ginoo nga tungod niana kini giingon, “Sama kang Nimrod nga bantogang mangangayam sa atubangan sa Ginoo.”
Ug iyang gisunog ang iyang anak nga lalaki ingon nga halad, ug nanag-an ug nanglamat ug nagpakitambag niadtong tigpakisayod ug mga espiritu ug tigsalamangka. Siya naghimo ug daotan sa hilabihan gayod diha sa panan-aw sa Ginoo nga nakapahagit kaniya sa pagkasuko.
Batok kanimo, kanimo lamang, nakasala ako, ug nagbuhat ug daotan diha sa imong panan-aw, busa ikaw giila nga matarong diha sa imong pagsulti, ug nga dili masaway diha sa imong paghukom.
Kay ang Jerusalem nalumpag na, ug ang Juda napukan na; kay ang ilang pagpamulong ug ang ilang mga buhat batok sa Ginoo, naghagit sa iyang mahimayaong presensiya.
Ug kini usab inyong gibuhat. Gitabonan ninyo ug mga luha ang halaran sa Ginoo, uban ang paghilak ug pag-agulo tungod kay siya wala na magtagad sa halad o modawat niini uban ang kahimuot gikan sa inyong kamot.
“Alaot ang kalibotan tungod sa mga pagtintal sa paghimo ug sala! Ang mga pagtintal moabot gayod apan alaot ang tawo nga pinaagi kaniya moabot ang pagtintal!
Kon ang tawo moingon kaniya, “Ipasunog nila ang tambok pag-una, unya makahimo na ikaw sa pagkuha kutob sa imong gitinguha” siya moingon, “Dili, kinahanglan nga ihatag nimo kini kanako karon, kay kon dili, pugson nako kini pagkuha.”
Kay ako nagsulti kaniya nga ang iyang panimalay hapit na nako silotan hangtod sa kahangtoran tungod sa ilang sala nga iyang nahibaloan, kay ang iyang mga anak nga lalaki nagpasipala sa Dios ug wala siya magpugong kanila.