Unya si Saul misulti kang Jonatan nga ang iyang anak ug sa tanan niyang mga sulugoon nga ilang patyon si David. Apan si Jonatan nga anak ni Saul nalipay pag-ayo kang David.
Ug ilang gidala ang ulo ni Isboset ngadto kang David didto sa Hebron. Ug sila miingon sa hari, “Ania ang ulo ni Isboset, ang anak ni Saul nga imong kaaway nga nagpangita sa imong kinabuhi. Ang Ginoo nanimalos niining adlawa kang Saul ug sa iyang kaliwat alang sa akong agalon nga hari.”
Unya sa pagkahuman ni David ug pakigsulti kang Saul, ang kalag ni Jonatan nahiusa sa kalag ni David ug si Jonatan nahigugma kaniya ingon sa iyang kaugalingong kalag.
Unya si Saul miingon, “Kini mao ang isulti ninyo kang David, ‘Ang hari wala magkinahanglan sa bisan unsang bugay, kondili usa ka gatos ka yamis sa mga Filistihanon, aron iyang panimaslan ang mga kaaway sa hari.’ ” Kay si Saul naghunahuna nga mahulog si David sa kamot sa mga Filistihanon.
Busa si Saul nasuko sa hilabihan gayod ug kining pulonga wala makapahimuot kaniya ug siya miingon, “Gipahinungod nila kang David ang tagnapulo ka libo ug kanako ilang gipahinungod ang mga linibo lamang, ug unsa pay lain nga maiya kondili ang gingharian?”
Ug gisultihan ni Jonatan si David, “Si Saul nga akong amahan nagtinguha sa pagpatay kanimo, busa karon, pagbantay sa imong kaugalingon sa pagkabuntag, ug puyo sa usa ka tago nga dapit ug tagoa ang imong kaugalingon.
Unya si David mikagiw gikan sa Naiot sa Rama, ug miadto ug miingon sa atubangan ni Jonatan, “Unsay akong nabuhat? Unsay akong kasal-anan? Ug unsay akong sala sa atubangan sa imong amahan nga siya nagtinguha man sa akong kinabuhi?”