Unya si Saul miingon kang Samuel, “Ako nakasala kay ako nakalapas sa sugo sa Ginoo ug sa iyang mga pulong, tungod kay ako nahadlok sa katawhan ug nagtuman sa ilang tingog.
Ug miingon siya kang Adan, “Tungod kay namati man ikaw sa tingog sa imong asawa ug mikaon sa bunga sa kahoy nga niini ako nagsugo kanimo, ‘Ayaw pagkaon niini,’ tinunglo ang yuta tungod kanimo. Pinaagi sa pagbudlay makakaon ikaw gikan niini sa tanang mga adlaw sa imong kinabuhi.
Ug si David miingon kang Natan, “Ako nakasala batok sa Ginoo.” Ug si Natan miingon kang David, “Ang Ginoo usab nagpapas sa imong sala, ikaw dili mamatay.
tungod kay nahadlok ako sa dagkong panon sa katawhan, ug nakapalisang kanako ang pagtamay sa mga kabanayan, busa ako naghilom ug wala mogula sa mga pultahan—
Batok kanimo, kanimo lamang, nakasala ako, ug nagbuhat ug daotan diha sa imong panan-aw, busa ikaw giila nga matarong diha sa imong pagsulti, ug nga dili masaway diha sa imong paghukom.
Ayaw pagsunod sa daghan aron sa pagbuhat ug daotan, o sa pagsaksi ug bakak diha sa usa ka kaso pinaagi sa pagdapig sa daghan aron sa pagtuis sa katarongan,
Unya ang Paraon misugo sa pagpatawag kang Moises ug kang Aaron ug miingon kanila, “Nakasala ako niining panahona. Ang Ginoo matarong ug ako ug ang akong katawhan daotan.
Ug si Balaam miingon sa anghel sa Ginoo, “Nakasala ako, kay ako wala mahibalo nga ikaw nagtindog sa dalan aron sa pagsanta kanako. Busa karon, kon kini daotan sa imong panan-aw, mobalik ako.”
Kay nangdani ba ako karon sa tawo o sa Dios? O nagtinguha ba ako sa pagpahimuot sa mga tawo? Kon nagpahimuot pa gihapon ako sa mga tawo, dili unta ako karon ulipon ni Cristo.
Apan alang sa mga talawan, sa mga walay pagtuo, sa mga dulumtanan, sa mga mamumuno, ug sa mga makihilawason, sa mga salamangkiro ug sa mga nagsimba ug mga diosdios, ug sa tanang mga bakakon, ang ilang bahin anaa sa linaw nga nagdilaab sa kalayo ug asupri, nga mao ang ikaduhang kamatayon.”
Si Saul miingon, “Ilang gidala sila gikan sa mga Amalekanhon kay ang katawhan nagbilin ug labing maayo sa mga karnero ug sa mga baka aron ihalad ngadto sa Ginoo nga imong Dios, ug ang uban gihurot namo paglaglag.”
Unya siya miingon, “Ako nakasala apan pasidunggi ako karon sa atubangan sa mga kadagkoan sa akong katawhan ug sa atubangan sa Israel, ug balik uban kanako aron ako mosimba sa Ginoo nga imong Dios.”
Apan si Saul ug ang katawhan wala mopatay kang Agag ug sa labing maayo sa mga karnero ug sa mga baka ug sa mga pinatambok ug sa mga nating karnero ug sa tanan nga maayo, ug wala maglaglag ug hurot kanila, hinuon ang tanan nga tinamay ug walay pulos ilang gihurot paglaglag.
Nganong gitamay ninyo ang mga inihaw ug mga halad alang kanako nga akong gisugo, ug nagpasidungog sa imong mga anak nga lalaki labaw kay kanako pinaagi sa pagpatambok sa inyong kaugalingon sa mga piniling bahin sa matag halad sa akong katawhan nga Israel?’
Unya si Saul miingon, “Ako nakasala; pauli, akong anak nga David, kay dili na ako magbuhat ug daotan kanimo tungod kay ang akong kinabuhi nahimong bililhon sa imong mga mata niining adlawa. Tan-awa, ako nagbuhat ingon nga buangbuang ug nasayop sa hilabihan gayod.”