Samtang si Saul nakigsulti sa pari, ang kasamok nga didto sa kampo sa mga Filistihanon nagkaanam ug kadako ug si Saul miingon sa pari, “Kuhaa ang imong kamot.”
busa mao kini ang giingon sa Ginoong Dios, “Tan-awa, gibutang nako didto sa Zion alang sa usa ka patukoranan ang usa ka bato, usa ka sinulayan nga bato, usa ka bililhon nga bato nga patukoranan, sa patukoranan nga lig-on, ‘Siya nga motuo dili magdali.’
Ug siya mobarog sa atubangan ni Eleasar nga pari nga maoy magpakisayod alang kaniya sa paghukom sa Urim sa atubangan sa Ginoo. Sa iyang pulong manggula sila ug sa iyang pulong manulod sila, siya ug ang tanang katawhan sa Israel uban kaniya, ang tibuok nga katilingban.”
Si Samuel miingon, “Unsay imong nabuhat?” Ug si Saul miingon, “Sa pagkakita nako nga ang katawhan nagkabulagbulag na gikan kanako ug nga wala ikaw moanhi sa mga adlaw nga gitakda, ug nga ang mga Filistihanon nagtigom na sa ilang kaugalingon didto sa Mikmas,
Unya si Saul ug ang tibuok katawhan nga uban kaniya nagtigom ug nangadto sa gubat, ug ang espada sa matag usa batok sa iyang isigkaingon, ug may dakong kaguliyang.
Ang mga tawo sa Israel naguol niadtong adlawa kay si Saul nanumpa sa katawhan nga nag-ingon, “Tinunglo ang tawo nga mokaon sa bisan unsang pagkaon hangtod sa kagabhion ug ako manimalos sa akong mga kaaway.” Busa wala gayoy bisan usa sa katawhan nga mitilaw ug pagkaon.