Apan si Hana mitubag, “Dili, akong agalon. Ako usa ka babaye nga may gikagul-an pag-ayo. Wala ako makainom ug bino o isog nga ilimnon, kondili akong gibubo ang akong kagul-anan diha sa Ginoo.
Sa dihang nahinumdom ako niini ang akong kasingkasing naguol pag-ayo: giunsa nako pag-uban sa panon sa katawhan, ug sa pagpangulo kanila sa pagpanglakaw ngadto sa balay sa Dios, uban sa tingog sa kalipay ug pagpasalamat, usa ka dakong panon nga nagsaulog.
Salig kamo kaniya sa tanan nga panahon, mga katawhan; ibubo ninyo ang inyong kasingkasing sa atubangan niya; ang Dios mao ang dalangpanan alang kanato. Selah
Ang mga tawo nga ubos ug kahimtang usa lamang ka gininhawa, ang mga tawo nga taas ug kahimtang usa lamang ka lamat; diha sa mga timbangan, sila mosaka; sila gaan pa kay sa gininhawa.
Bangon, tiyabaw sa kagabhion, sa pagsugod sa mga pagtukaw! Ibubo ang imong kasingkasing sama sa tubig diha sa atubangan sa Ginoo! Bayawa ang imong mga kamot ngadto kaniya alang sa kinabuhi sa imong mga kabataan nga naluya tungod sa kagutom diha sa ulohan sa matag dalan.
Busa sila nagtigom didto sa Mispa ug nagkalos ug tubig ug gibubo kini sa atubangan sa Ginoo. Nagpuasa sila niadtong adlawa ug miingon, “Kami nakasala batok sa Ginoo.” Ug si Samuel nahimong maghuhukom sa katawhan sa Israel didto sa Mispa.