Si Jacob mitubag sa Paraon, “Ang mga adlaw sa mga tuig sa akong pagpanaw, 130 ka tuig. Diyotay ug lisod ang mga adlaw sa mga tuig sa akong kinabuhi ug kini wala makaabot sa mga adlaw sa mga tuig sa akong katigulangan, sa mga adlaw sa ilang pagpanaw.”
Kay kami mga langyaw sa imong atubangan ug mga dumuduong sama sa tanan namong katigulangan. Ang among mga adlaw sa yuta sama sa usa ka anino ug walay paglaom.
“Pamatia ang akong pag-ampo, O Ginoo ug dungga ang akong pagtuaw; ayaw pagpakahilom niining akong mga luha. Kay ako dumuduong nimo, usa ka lumalabay sama sa tanan nakong mga katigulangan.
Ang babaye usab nga gipakighilawasan sa lalaki ug naagasan sa binhi, silang duha kinahanglang mangaligo sa tubig ug hugaw sila hangtod sa pagkakilomkilom.
“Apan kinahanglang magbantay kamo sa inyong kaugalingon, basin ug ang inyong mga kasingkasing mapuno sa pagpatuyang ug sa pagkahubog ug sa mga kabalaka niining kinabuhia, ug unya kadtong adlawa moabot kaninyo sa kalit,
ang paglikay sa gihalad ngadto sa mga diosdios ug sa dugo, ug gikan sa mga mananap nga tinuok ug sa salawayong pakighilawas. Kon kamo maglikay gikan niining mga butanga, magbuhat kamo ug maayo. Adios.”
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba.
apan dinhi sa mga bahin sa akong lawas nakita nako ang laing balaod nga nakig-away batok sa balaod sa akong salabotan ug naghimo kanako nga binihag ngadto sa balaod sa sala nga nagpuyo sulod sa mga bahin sa akong lawas.
Tungod kang Cristo kami mga pinadala, sama nga ang Dios naghangyo pinaagi kanamo. Alang kang Cristo, naghangyo kami kaninyo, pasig-uli kamo ngadto sa Dios.
Kay nakabaton man kita niining maong mga saad, mga hinigugma, hinloan nato ang atong kaugalingon sa tanang kahugaw sa unod ug sa espiritu, ug hingpiton nato ang pagkabalaan diha sa pagkahadlok sa Dios.
Likayi ang mga pangibog nga iya sa kabatan-on ug tinguhaa ang pagkamatarong, pagtuo, gugma ug pakigdait, uban sa mga nagtawag sa Ginoo gikan sa putli nga kasingkasing.
Diha sa pagtuo kini silang tanan nangamatay nga wala makadawat sa mga gisaad kanila, apan gikan sa layo sila makakita niini ug nahinangop ug miila nga sila mga dumuduong ug mga langyaw lamang dinhi sa yuta.
Apan bisan tuod nagsulti kami sa ingon niini mahitungod kaninyo, mga hinigugma, nagtuo gayod kami sa labaw pa ka maayong mga butang labot sa kaluwasan.
Si Pedro, apostol ni Jesu-Cristo, Alang sa mga dumuduong tungod sa pagkatibulaag nga anaa diha sa Ponto, sa Galacia, sa Capadocia, sa Asia ug sa Bitinia,
Ug kon gitawag man ninyo nga Amahan siya nga sa walay pagdapig maghukom sa matag tawo sumala sa iyang binuhatan, paggawi kamo uban sa kahadlok sulod sa panahon sa inyong pagpuyo ingon nga mga dumuduong dinhi sa yuta.
Mga hinigugma, kini karon mao ang ikaduhang sulat nga akong gisulat kaninyo, nga niini nagdasig ako sa inyong lunsay nga salabotan agi ug pagpahinumdom,