Kon makita nimo diha sa usa ka lalawigan nga ang mga kabos gidaogdaog ug gihikawan sa hustisya ug katungod, ayaw kahibulong sa maong butang, kay ang labaw gisud-ong niadtong labaw pa ug adunay labaw pa kay kanila.
“Bulahan kamo sa dihang dumtan kamo sa mga tawo, ug sa dihang isalikway kamo nila ug bugalbugalan, ug isalikway ang inyong ngalan ingon nga daotan tungod sa Anak sa Tawo!
Hinginlan kamo nila gikan sa mga sinagoga. Sa pagkatinuod, ang panahon moabot nga ang mopatay kaninyo maghunahuna nga siya naghalad ug pagsimba sa Dios.
Gisulti nako kini kaninyo aron nga dinhi kanako makabaton kamo ug kalinaw. Dinhi sa kalibotan aduna kamoy kalisdanan. Apan pagmadasigon, gibuntog na nako ang kalibotan.”
Sa pagkakita ni Pedro niini, ang mga tawo iyang gisultihan, “Katawhan nga Israelinhon, nganong nahibulong man kamo niini, o nganong mitutok man kamo kanamo nga daw sa among kaugalingong gahom ug pagkadiosnon gipalakaw namo siya?
Mga mananapaw! Wala ba kamo masayod nga ang pagpakighigala sa kalibotan pagpakigbatok sa Dios? Busa si bisan kinsa nga buot makighigala sa kalibotan naghimo sa iyang kaugalingon nga kaaway sa Dios.
Apan ang anghel miingon kanako, “Nganong nahibulong ka man? Ako magsulti kanimo sa misteryo sa babaye ug sa nagkarga kaniya nga bangis nga mananap nga may pito ka ulo ug napulo ka sungay.