siya makakita sa bunga sa kasakit sa iyang kalag ug matagbaw; pinaagi sa iyang kahibalo, ang matarong nga akong sulugoon, maghimo sa daghan nga isipong matarong ug pas-anon niya ang ilang kasal-anan.
Kon magtuman kamo sa akong mga sugo, magpabilin kamo sa akong gugma, sama nga ako nagtuman sa mga sugo sa akong Amahan ug nagpabilin diha sa iyang gugma.
Kay ang Dios nga nag-ingon, “Gikan sa kangitngit mosidlak ang kahayag,” mao ang nagsidlak dinhi sa among mga kasingkasing aron paghatag sa kahayag sa kahibalo sa himaya sa Dios diha sa nawong ni Jesu-Cristo.
Ako nagsulat kaninyo, mga amahan, kay kamo nakaila man kaniya nga diha na sukad pa sa sinugdan. Nagsulat ako kaninyo, mga batan-on, kay inyo na mang gibuntog ang daotan. Nagsulat ako kaninyo, mga anak, kay kamo nakaila man sa Amahan.
Kita nasayod nga kita nakalabang na gikan sa kamatayon ngadto sa kinabuhi, tungod kay kita nahigugma man sa mga igsoon. Siya nga wala mahigugma nagpabilin diha sa kamatayon.
Unya ang dragon nasuko batok sa babaye, ug miadto siya sa pagpakiggubat batok sa tanan nga uban pang mga kaliwat sa babaye, sa mga nagtuman sa kasugoan sa Dios ug nagdala ug pagpamatuod mahitungod kang Jesus.
Bulahan sila nga maglaba sa ilang mga bisti aron makabaton sila sa katungod sa pagpahimulos sa kahoy sa kinabuhi, ug sa pagsulod sa siyudad agi sa mga ganghaan.