Ug karon, mga anak ko, pabilin kamo diha kaniya aron nga sa dihang ipadayag na unya siya, makabaton kita ug pagsalig ug dili maulaw kaniya inig-abot niya.
Isulti unya kini nianang adlawa, “Tan-awa, kini mao ang atong Dios; kita naghulat kaniya aron siya magluwas kanato. Kini mao ang Ginoo, kita naghulat kaniya; magmaya kita ug maglipay diha sa iyang pagluwas.”
Apan kinsa ang makalahutay sa adlaw sa iyang pag-anhi ug kinsa ang makabarog kon siya mopakita na? “Kay siya sama sa kalayo sa tigtunaw ug sama sa isog nga sabon.
Kay ang Anak sa Tawo moanhi uban sa iyang mga anghel, diha sa himaya sa iyang Amahan, ug unya gantihan niya ang matag usa sumala sa iyang mga binuhatan.
Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sa mga nagbarog karon dinhi, adunay pipila nga dili pa makatilaw sa kamatayon hangtod nga makita nila ang Anak sa Tawo nga moabot diha sa iyang gingharian.”
Kay si bisan kinsa nga maulaw tungod kanako ug sa akong mga pulong dinhi niining mananapaw ug makasasala nga kaliwatan, ikaulaw usab sa Anak sa Tawo inig-abot niya diha sa himaya sa iyang Amahan kauban sa mga anghel nga balaan.”
ingon sa nasulat, “Tan-awa, akong gibutang diha sa Zion ang bato nga makapapandol sa mga tawo, usa ka bato nga makapatumba kanila, apan ang mosalig kaniya dili gayod maulawan?”
aron iyang mapalig-on ang inyong mga kasingkasing aron dili masaway diha sa kabalaan sa atubangan sa atong Dios ug Amahan inig-abot unya sa atong Ginoong Jesus uban sa tanan niyang mga balaan.
Ang Dios sa pakigdait magbalaan unta kaninyo sa kinatibuk-an, ug ang inyong bug-os nga espiritu, kalag ug lawas magpabilin unta nga dili masaway inig-abot sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
Sukad karon adunay gitagana alang kanako nga purongpurong sa pagkamatarong nga niadto unyang adlawa iganti kanako sa Ginoo, ang matarong nga maghuhukom, ug dili lamang kanako ra kondili usab sa tanang mga nahigugma sa iyang pagpadayag.
mao usab si Cristo, human makahalad sa makausa aron sa pagkuha sa mga sala sa daghan motungha sa ikaduhang higayon, dili mahitungod sa sala, kondili sa pagluwas kanila nga mainitong nagpaabot kaniya.
aron nga ang pagkatinuod sa inyong pagtuo, nga labaw pa ka bililhon kay sa bulawan nga madugta nga sulayan pinaagi ug kalayo, mosangpot ngadto sa pagdayeg ug paghimaya ug pagpasidungog inigpadayag unya kang Jesu-Cristo.
Akong mga anak, nagsulat ako kaninyo niining mga butanga aron kamo dili magpakasala. Apan kon may makasala man gayod, kita adunay Manlalaban nga mangatubang sa Amahan, si Jesu-Cristo, ang matarong.
Mga hinigugma, kita karon mga anak sa Dios, kon maunsa unya kita, kini wala pa ipadayag, apan kita nasayod nga sa dihang ipadayag na siya, kita mahisama kaniya kay makita man unya nato siya sa iyang pagkamao.
Pinaagi niini nahingpit ang gugma dinhi kanato, aron kita may pagsalig unya sa adlaw sa paghukom, kay ingon nga siya mao, mao usab kita dinhi sa kalibotan.
Tan-awa, siya moabot uban sa mga panganod; ug makita siya sa tanang mata, sa tanang miduslak kaniya; ug ang tanang kabanayan sa yuta magminatay tungod kaniya. Oo. Amen.