Apan siya nga nagdumot sa iyang igsoon, anaa sa kangitngit ug naglakaw diha sa kangitngit ug wala siya mahibalo kon asa siya padulong, kay ang kangitngit mibuta man sa iyang mga mata.
Apan si Absalom wala mosulti kang Amnon sa maayo o sa daotan; kay si Absalom nagdumot kang Amnon tungod kay iyang gilugos ang iyang igsoon nga babaye nga si Tamar.
Ang mga mata sa tawo nga maalamon anaa sa iyang ulo, ug ang buangbuang naglakaw sa kangitngit, ug bisan pa niana, akong nasayran nga usa lamang ang dangatan nilang tanan.
Si Jesus miingon kanila, “Ang kahayag anaa pa uban kaninyo sa mubo nga panahon. Panglakaw kamo samtang anaa pa kaninyo ang kahayag, kay tingali unya ug maapsan kamo sa kangitngit. Siya nga maglakaw sa kangitngit dili mahibalo kon asa siya padulong.
“Iyang gibutaan ang ilang mga mata ug gipagahi ang ilang kasingkasing, kay tingali unya ug makakita sila pinaagi sa ilang mga mata, ug makasabot pinaagi sa ilang kasingkasing, ug mamalik kanako aron ayohon nako sila.”
Apan ang ilang mga salabotan gipagahi kay bisan pa hangtod niining mga adlawa karon, sa dihang magbasa sila sa daan nga kasabotan, ang maong tabon nagpabilin gihapon, kay kini makuha man lamang pinaagi kang Cristo.
Diha kanila ang mga hunahuna sa mga dili magtutuo gibutaan sa dios niining panahona, aron dili sila makakita sa kahayag sa Maayong Balita sa himaya ni Cristo nga mao ang dagway sa Dios.
Kay kaniadto kita usab mga walay kahibalo, mga masukihon, nahisalaag, nagpaulipon sa nagkalainlaing mga pangibog ug mga kahilayan, nagkinabuhi diha sa daotan ug kasina, gidumtan sa mga tawo ug nagdumtanay sa usa ug usa.
Kay si bisan kinsa nga nakulangan niining mga butanga buta ug igo lamang makakita sa duol ug nakalimot nga siya nahinloan na gikan sa iyang mga sala kaniadto.
Kon adunay moingon, “Ako nahigugma sa Dios,” apan nagdumot sa iyang igsoon, bakakon siya. Kay siya nga wala mahigugma sa iyang igsoon nga iyang nakita, dili gayod makahimo sa paghigugma sa Dios nga wala niya makita.