Apan sultihan ko kamo nga si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa, gawas lamang kon kini nagluib kaniya, nagtukmod kaniya sa pagpanapaw, ug ang mangasawa sa usa ka babayeng binulagan nakapanapaw.
Unya dihay mga Pariseo nga miduol kaniya, ug aron sa pagsulay kaniya nangutana sila kaniya, “Uyon ba sa balaod alang sa usa ka lalaki ang pagbulag sa iyang asawa?”
(apan kon siya mobulag man gayod, kinahanglang magpabilin siya nga mag-inusara o makig-uli siya sa iyang bana) ug nga ang bana dili gayod mobulag sa iyang asawa.
Ngadto sa uban moingon ako, dili ang Ginoo, nga kon adunay igsoon nga may asawa nga dili magtutuo, ug siya miuyon ra nga makigpuyo kaniya, kini siya dili gayod niya bulagan.
Apan kon ang dili magtutuo buot man mobulag, pabulaga siya kay ang bana o asawa nga magtutuo wala maulipon sa maong kaminyoon. Kay kita gitawag sa Dios ngadto sa kalinaw.
Karon mahitungod sa mga dili minyo, ako walay sugo gikan sa Ginoo, hinuon aniay akong hunahuna nga ihatag ingon nga tawong kasaligan tungod sa kaluoy sa Ginoo.
Apan labaw pa siyang malipayon kon magpabilin siya sa iyang kahimtang sumala sa akong hunahuna, ug ako nagtuo nga ako usab nakabaton sa Espiritu sa Dios.