Ug si Jesus miingon kaniya, “Ang mga milo adunay kalubloban ug ang mga langgam sa kalangitan adunay kabatogan apan ang Anak sa Tawo walay dapit nga kapahulayan sa iyang ulo.”
Apan may mga Judio nga nangabot didto gikan sa Antioquia ug sa Iconio. Ug sa nadani na nila ang mga tawo, ilang gibato si Pablo ug giguyod paingon sa gawas sa siyudad, sa pagdahom nga siya patay na.
Kinsa ba ang makapahimulag kanato gikan sa gugma ni Cristo? Ang pag-antos ba o ang kasakitan o ang paglutos o ang gutom o ang kahubo o ang katalagman o ang espada ba?
Kay antoson man lang ninyo kon may tawo nga mag-ulipon kaninyo o maghukhok kaninyo o mamintaha kaninyo o magpataas sa iyang kaugalingon o mosagpa kaninyo sa nawong.
Nasayod ako unsa ang kakabos ug unsa ang kabuhong, sa bisan unsa ug sa tanang pagkabutang, nasinati nako ang pagkabusog ug ang pagkagutom, ang kabuhong ug ang kawalad-on.
sa mga paglutos, sa mga pag-antos, sa mga nahitabo kanako didto sa Antioquia, sa Iconio ug sa Listra, unsa nga mga paglutos nga akong giantos, ug giunsa sa Ginoo sa pagpalingkawas kanako gikan niining tanan.