Gawas kon ang Ginoo ang magtukod sa balay, kawang lamang ang kahago niadtong mga nagtukod niini. Gawas kon ang Ginoo ang magbantay sa siyudad, kawang lamang ang pagtukaw sa tawo nga nagbantay.
Ang mga tawo nga ubos ug kahimtang usa lamang ka gininhawa, ang mga tawo nga taas ug kahimtang usa lamang ka lamat; diha sa mga timbangan, sila mosaka; sila gaan pa kay sa gininhawa.
Kay ingon nga ang yuta nagpagitib sa iyang turok, ug ingon nga ang tanaman nagpaturok sa mga gitisok niini, ang Ginoong Dios usab magpaturok sa pagkamatarong ug pagdayeg sa atubangan sa tanan nga kanasoran.
Sa ilang pagkadungog niini, sila mihilom. Ug ang Dios ilang gidayeg nga nag-ingon, “Sa mga Gentil ang Dios naghatag usab ug paghinulsol ngadto sa kinabuhi.”
Ug sa pag-abot nila didto, ilang gitigom ang iglesia ug gisugilon ang tanang gibuhat sa Dios kanila, ug giunsa niya sa pag-abli ug pultahan sa pagtuo ngadto sa mga Gentil.
Ug usa sa naminaw kanamo mao ang usa ka babaye nga ginganlan ug Lydia nga taga-lungsod sa Tiatira, nga tigbaligya ug mga mahalong panapton nga tapol. Siya masimbahon sa Dios, ug ang iyang kasingkasing giablihan sa Ginoo aron sa pagpamati sa gisulti ni Pablo.
Niadtong panahona miabot sa Efeso ang usa ka Judio nga ginganlan ug Apolos, lumad sa Alejandria. Siya usa ka tawo nga maayong manulti ug batid sa kasulatan.
Human siya makapangumosta kanila, iyang gitagsatagsa pagsugilon kanila ang mga butang nga nahimo sa Dios taliwala sa mga Gentil pinaagi sa iyang pagpangalagad.
Kay dili ako mangahas sa paghisgot ug bisan unsa gawas sa gibuhat ni Cristo pinaagi kanako aron magmasinugtanon ang mga Gentil, pinaagi sa pulong ug buhat.
kay ang among Maayong Balita miabot kaninyo dili diha sa pulong lamang, kondili diha usab sa gahom ug sa Espiritu Santo ug sa dakong pagsalig. Kamo nasayod unsa kaming matanga diha sa inyong taliwala tungod kaninyo.