Samtang nagsulti pa siya, dihay usa ka silaw nga panganod nga mitabon kanila ug gikan sa panganod dihay usa ka tingog nga nag-ingon, “Mao kini ang akong Anak nga pinalangga, diha kaniya nalipay ako, pamati kaniya.”
aron silang tanan mausa ingon nga ikaw, Amahan, ania kanako ug ako anaa kanimo, aron sila usab maania kanato, aron ang kalibotan motuo nga ikaw nagpadala kanako.
Ug sa diha nga mailalom na ang tanang mga butang diha kaniya, ang Anak mailalom usab kaniya nga mao ang nagpailalom sa tanang mga butang diha kaniya, aron ang Dios mahimong tanan ngadto sa tanan.
apan alang kanato adunay usa lamang ka Dios, ang Amahan, nga gigikanan sa tanang mga butang ug kita alang kaniya, ug usa lamang ka Ginoo, si Jesu-Cristo, nga pinaagi kaniya mao kita ug ang tanang mga butang.
Tan-awa ang anaa sa inyong atubangan. Kon adunay masaligon nga siya iya ni Cristo, papahinumdumi kaniya ang iyang kaugalingon, ingon nga siya iya ni Cristo, mao usab kami.
ingon nga usa ka laraw nga tumanon inig-abot sa tukma nga panahon, sa paghiusa sa tanang mga butang diha kaniya, mga butang sa langit ug mga butang dinhi sa yuta.