Si Naaman nga tigmando sa kasundalohan sa hari sa Siria usa ka bantogang tawo uban sa iyang agalon, ug gitahod pag-ayo tungod kay pinaagi kaniya ang Ginoo mihatag sa pagdaog sa Siria. Usa siya ka isog nga tawo apan usa ka sanlahon.
Karon, akong anak, ang Ginoo mag-uban kanimo aron molampos ikaw sa pagtukod sa balay sa Ginoo nga imong Dios sumala sa iyang gisulti mahitungod kanimo.
O pag-awit ngadto sa Ginoo ug usa ka bag-ong awit, kay nagbuhat siya ug kahibulongang mga butang! Ang iyang tuong kamot ug ang iyang balaan nga bukton, nakaangkon ug kadaogan alang kaniya.
Gisulti nako kini kaninyo aron nga dinhi kanako makabaton kamo ug kalinaw. Dinhi sa kalibotan aduna kamoy kalisdanan. Apan pagmadasigon, gibuntog na nako ang kalibotan.”
Ug sa nakasulti na siya niini, mikuha siya ug pan, nagpasalamat siya sa Dios sa atubangan sa tanan ug iya kining gipikaspikas ug misugod siya sa pagkaon.
Salamat sa Dios pinaagi kang Jesu-Cristo nga atong Ginoo! Busa pinaagi sa akong salabotan ako gayod nag-alagad sa balaod sa Dios apan diha sa akong lawas ako nag-alagad sa balaod sa sala.
Kamo usab motabang pinaagi sa pag-ampo alang kanamo, aron daghan ang magpasalamat alang kanamo tungod sa panalangin nga nadawat namo agig tubag sa daghang mga pag-ampo.
Apan salamat sa Dios nga nagmando kanato kanunay pinaagi kang Cristo ngadto sa kadaogan, ug ang kahumot sa kahibalo mahitungod kaniya gipadayag pinaagi kanato ngadto sa tanang dapit.
Busa ingon nga ang mga anak nakaambit man sa unod ug dugo, siya gayod usab miambit niini, aron pinaagi sa kamatayon malaglag niya ang may gahom sa kamatayon, nga sa ato pa, ang yawa,
Ug sila nagmadaogon batok kaniya pinaagi sa dugo sa Nating Karnero ug sa pulong sa ilang pagpamatuod, tungod kay wala man sila mahigugma sa ilang mga kinabuhi bisan ngadto sa kamatayon.
Iyang pahiran ang tanang luha gikan sa ilang mga mata, ug ang kamatayon wala na, ug wala na usab unyay pagminatay o paghilak o kasakit kay ang unang mga butang nangagi na.”